Alp Arslan Şiirleri - Şair Alp Arslan

Sıradan biriyim ben,
Hikâyem de sıradan…
Ama öyle bir yürek vermişti ki Yaradan,
İçim başka, dışım başka…
Sanırdım ki, kimse düşemez benim gibi aşka…
Orta halli bir ailenin ortanca çocuğuydum,

Sana benden bahsetmem lazım…
Yoldaki çizgim hep düz oldu benim…
Aklıma gelmez ki başka şeride geçmek,
Hiç beklemedim bu yüzden kesikli çizgiyi…
Sana daldığım anlardan bahsetmem lazım…
Çok yağmurunu yedim kimsesizliğin,

Boş bulunup, eski bir dosta beni sormuşsun.
Güya numaramı unutmuşsun…
Rüyanda beni görüp,
Yine hayra yormuşsun.
Sorunca “Hala seviyor musun? ” diye,
Kaçırıp gözlerini, susmuşsun…

Susmam lazım biliyorum…
Kaderle uğraşmayı bırakıp,
Yalnız kendime kızmam lazım biliyorum…
Çekinmeden alaycı dostlarımdan,
İçimdekini kusmam lazım biliyorum…
Deli dolu sevsem de seni,

Arsız etti aşkın beni
Beklemiyorum da anlamanı,
Tek isteğim bu…
Nefes alırken seninle aynı zaman aralığında
Kısa bir an için dahi olsa
Hayatında ben olacağım…

Bu gece de bitmedin bende…
Kıyamıyorum terk etmeye,
Can çekişen o “Büyük Aşk”ı…
Kovaladım aşkımın üstüne tünemiş,
Canı çıksın diye bekleyen,
Akbaba görünümlü umutsuzlukları…

Yüreğime hain saatlerde karşılaştım,
Almadım ama selamını yalnızlığın…
Vazgeçtim hayırsız yollara bakmaktan,
Sıyırılıp kadınlığımın bütün mor kaprislerinden,
Baktım olmuyor, attım kendimi…
Sokaktayım…

İstemiyorum,
Ne olur dağılmasınlar.
Ayrılıktan bu, aşikâr…
Çözüldü bu dev aşkın büyüleri…
Ulaşmaz oldu bana teninin efsunlu tütsüleri,
Küstü toprak, döküldü üzgün yapraklar.

Bana ne! Yalnız ağlarsa ağlasın Kız Kulesi
Umurumda mı sanki dalganın hıçkıran sesi
Sen de bırakmadın mı papatyanla yalnız beni
******
Bana ne! Yalnız üşürse üşüsün Kız Kulesi Umurumda mı titreyen o balıkçı teknesi
Sen de bırakmadın mı severken ayazda beni

Yalanım yok, çok sevdim seni be kadın, çok…
Andım var ama düşmeyeceğim peşine…
Karşı karşıyayım kaderle bir başıma,
Sustum… Karışılmaz ki Allah’ın işine...

Meğer yalan mıymış her şey bu aşka dair…