Alp Arslan Şiirleri - Şair Alp Arslan

NEREDEN BİLECEKSİNİZ
Nereden bileceksiniz bunları,
Şu masadaki olmasa...
Şu içkinin iyi bir yanı varsa,
O da her anımı bir çırpıda masaya servis etmesi…
Hiç üşenmeden, sızlanmadan, kibirsiz…

NE SANDINIZ
Korkunç uğultulu tepelerim var benim.
Siz oralara asla çıkamazsınız…
Daha eteklerinde derin bir korku basar içinize,
Çünkü o yürek yok sizde bayım…
♥

NEYİN VARSA AL DA GEL
Utanma
Korkularına ben bakarım
Utanma onlardan
Bırakma hatalarını, onları da al gel…
Yaptıklarını da yapamadıklarınla beraber topla gel

TANIDIK GELİYORSUN SEN
Seni tanıdığıma yemin edebilirim.
Hem, seninle beraber biri daha vardı
Neydi adı, unuttum…
Hani, gece o duvarlara slogan yazarken,

TOPU TOPU İKİ KERE
İki kere bulaştı bana Lila,
Birinde ben toydum, biri “Bana taşın” dedi “İlla… ”
İki kere boyandım Maviye,
Birini ben bıraktım, biri bıraktı beni bilmem ne diye…
İki kere boyandım Mora,

TÜRK MİLLETİNİN İSİMSİZ KAHRAMANLARINA
Atılmak için karanlığın üstüne,
Belki de son kez göreceğim şafağı bekliyorum…
Asırlardır parlaması ondan,
Kalpağımdaki gururlu hilalin…
Nerede bir mazlum beni görse, sevindirip, yüzünü güldürüyorum…

UMURUNDAYSAM EĞER
Yağmuru saçlarıma değdi baharın
Açmadım şemsiyemi bıraktım, okşasın
Hani ben, o en büyük şansın…
Bıraktığın gibiyim…
***

UMUTLANMA
Demir soğuğu zamanlarında yüreğimin,
Gelip karşıma oturuverdin,
Tek kelime etmeksizin…
Belli ki sen buralardan değilsin…
Kınadığım filan da yok ama

Benim sevdam hiç olmadı.
Hele geceyle, şafakla filan hiç derdim olmadı.
Hiçbir yerinde yok hayatımın,
Çığlık çığlığa martılar…
Bir Cumartesi sabahı doğmuşum.
Leylakların çok olduğu zamanlarmış.

Neden rahatsız oldun?
Son eserin işte karşında…
Kurtaracak mı seni, gözlerini kaçırman?
Şu an ne kadar da küçük, sıradan geldi sana,
Senin için yanan bu adam…
Bu adam mıydı? Evet, buydu…