Alp Arslan Şiirleri - Şair Alp Arslan

HARBİDEN
Mevsimin soğukluğundan değil…
Hele yalnızlığımı titreten rüzgârlardan hiç değil.
Özlüyorum işte oğlum!
Yalan mı söyleyeyim?
Şimdi,

Yine ziyan edilmiş harika bir gece
İki kişi oturduk
Kendimize bir manzara bulduk
Sen bilet almadın mı hala?
Aynı şarkıyı dinleyip yan yana,

( NOT: Gerçek bir hikâyenin şiiridir. )
İLK VE SON KARŞILAŞMA
Ekseriyetle her doğanın ardından ana-babası gülmüştür
Ama benim daha ana karnındayken, babam ölmüştür.
Yani, ne hiç öpebildim elini,
Ne de koklayabildim o kirli, sakallı tenini…

Uyanır kapattığın zindanda avazsız,
Bu aşkına mahkûm her sabah…
Gözlerinde bir pırıltı arar,
Af çıkacak diye beklerim her sabah…
Gün boyu bize Avukat,
Akşam sana Savcı olurum…

Çocuk aklınla elinde sopa evi beklerken
Babanızı aldılar mı hiç sizin elinizden
Devlete değil de, zorbalara ters düştü diye
Sürdüler mi hiç ailesinden, evinden
*****

KARŞINIZDA TA KENDİSİ
Sevdiklerini söyleyemezler,
Yaşadıklarının sevgi olduğunu bile bilemezler.
Herkesin ilişkisiyle devamlı alay ettikleri için
Alay edilmekten korkup, kafasını kesseniz,
Çıkıp ortaya

Mademki yürek,
Serden geçip ondan geçemiyor.
O halde,
Ceza verdim kendime.
Katıksız hem de…

KOPARMAYIN GELİNCİKLERİ
Gülümsetir seni kan çiçekleri,
Her biri verilen candır, bilmeden…
Soğuğu keskindir, bilek acıtır
Yürekte beni, mahkum zincirleri

LAKABI “HAVALI”
Siyah-Beyaz yılların en renkli zamanları
Mektep Sokakla Dede Efendi’nin kesiştiği yerde
Bilmeden ödeyeceği hesabın büyüklüğünü
Kaptırdı kendini bir büyük aşka lakabı “Havalı”…
* * * * * * * * * * *

NASIL İSTERSEN
Bana bir şiir oku.
İçinde babamın cigara dumanı,
Anamın reyhanlı çorbasının tadı olsun.
Bana bir şiir oku.
Kardeşimin beyaz kolalı okul yakası,