Alp Arslan Şiirleri - Şair Alp Arslan

Bak hele !
Sürgün vermen ne güzel şey.
Hele de bana doğru…
Çekinme, ser ruhunu gözler önüne.
Kahve kâkül arasından bakan o elalar nasıl da yakışmış.

DOKUNMAYA KIYAMADIĞIM
Olmasa da,
Bu âlemde ismimiz,
Karakolda resmimiz…
Tanır bizi,
Bu şehir, bu sokaklar…

Duyunca severek ayrılanları,
Çıkıverir karşıma hüzünlü duruşun.
Bundandır burnumun direğinin sızlaması,
Üzülmem bundan…
Bundandır yüreksizlerin,
Dev aşklar yaşadıklarını söylediklerinde,

Daha kurumadan mor üzüm bağlarım,
Yetişiverse şu can suyum ne olur…
Ellerimle yıktım gururdan surlarımı
Gelse de fethetse beni aslanım ne olur
* * * * * * * * * *
Bıktım camda “Esas Oğlan” ı beklemekten,

Bir gün,
Bir gün bıkarsan eğer
Şu yaşadığın saçma hayattan,
Bırak o yosun kokulu diyarları da,
Çık yola, sakın bakma arkaya.
“Çek!..” de, bindiğin taksiye,

BİLEN PARMAK KALDIRSIN
Sorum hepinize.
Evet…
Hepinize birden soruyorum…
Ama önce senden öğrenmek dileğim…
Ortaokulda spor çantamı taşımak isteyen,

Uyanır kapattığın zindanda avazsız,
Bu aşkına mahkûm her sabah…
Gözlerinde bir pırıltı arar,
Af çıkacak diye beklerim her sabah…
Gün boyu bize Avukat,
Akşam sana Savcı olurum…

Çocuk aklınla elinde sopa evi beklerken
Babanızı aldılar mı hiç sizin elinizden
Devlete değil de, zorbalara ters düştü diye
Sürdüler mi hiç ailesinden, evinden
*****

KARŞINIZDA TA KENDİSİ
Sevdiklerini söyleyemezler,
Yaşadıklarının sevgi olduğunu bile bilemezler.
Herkesin ilişkisiyle devamlı alay ettikleri için
Alay edilmekten korkup, kafasını kesseniz,
Çıkıp ortaya

Mademki yürek,
Serden geçip ondan geçemiyor.
O halde,
Ceza verdim kendime.
Katıksız hem de…