Olsun…
Bana yaşattıkların o kadar güzeldi ki,
Varsın, olsun…
Varsın ateşin üstü, külle dolsun…
Hâlbuki beraber koymuştuk adını,
Fısıldayarak birbirimize demiştik adı “Aşk” olsun…
Pasif bir içiyim ben…
Karıştın yine atmosferime…
İstemeden soluyorum seni…
Çünkü
Kalbime iyi gelmiyorsun sen…
Arada bir içiyorum ama
Bunları bana yaşatmasaydın keşke…
Aklım sessiz kalsa da, kalbim bir anlam veremiyor bu işe?
Sence, gerçekten sessiz mi kalmalıyım bu gidişe?
Tek bir soru, beni kahreden…
Seni bu kadar severken, “Bitsin” demen neden? ..
Kaçırıyorsun ama görüyorum, bil…
Yapsana bir güzellik,
Haydi, yine uykumun içinden geçsene…
Başıboş, beyaz bir kayığın içinde,
Ürpermeden derin mavi sularımdan…
Haydi, yine beni mutlu etsene…
Çıldırtsın beni,
Bu gece de bitmedin bende…
Kıyamıyorum terk etmeye,
Can çekişen o “Büyük Aşk”ı…
Kovaladım aşkımın üstüne tünemiş,
Canı çıksın diye bekleyen,
Akbaba görünümlü umutsuzlukları…
Zor bir ilişkiydi başladığımız.
Herkesten sakladığım, bakmaya doyamadığım…
Kendim bulup çıkardığım, incimdin…
İki yabancıyız şimdi, karşımda fotoğrafın...
Hiç gülümseme bana öyle,
Ben sana çok incindim…
Bıktım! ..
Sabaha kadar sen dağıtıyorsun,
Ben akşama kadar zor topluyorum…
Yokluğun dağılmış yine içimde her yere,
Gece senin elinde can veriyor,
Sabah yarı ölü kalkıp,
Yeniden çiçekler ekmeli, dikenli tellere inat.
Yine pır pır etmeli yüreğin, taşlaşmış kalplere inat.
Koyuvermeli kahkahayı, iç çekmelere inat.
Arayıp sormamalı, bırak gitmelere inat.
Hasret çekmemeli, kavrulup yanmalara inat.
Geride dik durmalı, pişman olup dönenlere inat.
Takıldığına değmez…
Gönder gelsin, sende kalan ne varsa…
Madem ki bir hatayım senin için,
Büyütme gözünde bu yarım yamalak adamı…
Tekrar tekrar dönüp bakmana değer mi?
Ben aslında tamdım…
Yalnız benim okuyabildiğim,
Yalnız benim yazdığımsın…
İlmeğini çözdükçe, dolaştığımsın…
Karşında tek kelime edemeyip de boş duvarlara kızdığımsın
Vaktiyle ismini ağaçlara kazıdığımsın…
Seni her gördüğümde, gıkım çıkmayan işkencemdesin…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!