'...eğildiğimdendi '
avuçlarında topladı birer birer
söküklerimi ay
dilimin üzerinde
emektar bir poyraz gezdiren
bak işte şuraya sardım:
çiğdem güneşinin ilkyaz muştusuna
menekşe kokusuna dağımın
ağrılarıma iyi gelen
fotoğraf yoklamalarıma
cüzdanımın en insan yerine
“Durakları kararır şehrin,
yataklarına çekildiğinde evsizler,”
Volkan İpek
sizden
bir fitil ömrü istedim
bir kırlangıç uçuşu
bir kanat açıklğı yer
sigara paketine yazıldı ya
yılan vınlamasıydı size
Her adımda korlar kaldırıyor
toynaklarım
sağrımı sulayan çağ kiri
asit bozuğu ter yüzüm
göç yeline savurduğum geç içim
deve dikeninden direnme öğreniyor
kalktım
göğün yanağından bir fiske aldım
pat! diye düştü önüme vahatolia bülbülü
ne ölümcül öfkeler
ne sakin sular yürüdüm ben
denizin İzmir’i vardı
dal uçlarında dururduk
Yamanlar’a dağılırdı leylak kokusu
ilk yaz gider üzüm gelirdi
yemiş gelirdi
tütün gelirdi ürkek
ellerimi yürüteyim çocuk
tut ellerimden
parmaklarımın onikisinden
hadi sıkıca
güneş daha doğmadan
• Er akşamdan tarih yürüyor, önden. İzine ayak yetişemiyor.
• Yükünü yukarı yığıyor ki, düşmesini kara kaoslar götürsün.
• Bu çağ bu yükü taşır mı; istiap haddinden gidecek işte!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!