bir yüzüm oldu benim
anamın gül işlemeli kundağında bulduğum
Anadolu ninnisiyle incelmiş
kabuğu bozkır bağlaması
odalarında düşler dolaşan
kavuşma özürlü bir yüzüm
rüzgâra yazıldı ömrüm kasırga yörüngesine
sekiz kat uçurumun mayınlı kenarına
çarpıp çarpıp tersinden düzünden
kol bacak kırmalara
herkesin doktoru olur
tanısı şifası olur
Sevgilim
bak sana Yeni Dünya getirdim
çürükleri Global
Afrika’nın sahra- yoğun bahçesinden topladım
çölleri de burnunda Taklamakan tütüyor
giderken kimse birşey götürmemeli
bir çocuk şaşırması gibi
durup durmalı herşey
ne geçmiş devinmeli 'hoşça kal' üzerinde
ne ' son bakış ' üstünde geleceğin elleri
herşey olabildiği gibi olmalı
Yağmur…gene yağmur…gene yağmur
su: daneme değirmen
tekneme hamur
Orada bir çocukluk sele tutunur
okul önü boş ağıl
aynı çapraz merdivendi düşlerimden indiğim
önüm arkam sağım solum bomboşluk
bir galaksi bu denli mi densiz olur
nerede dursan donmuşluk
her şey yerli yerinde
hava hafif
bunlar
tiz açılmış güzacımık gözleri
açlarını güz suyuna salanlar bilirler
kara yer’de tek mizan
su terazisi
dokundum
bin dönümlük kül yurdu
kapılar yarılama
sabahlar yarı- akşam
akşamlar yarı – gece
işte
uçurum dolduruyor kent
sesini yapıştırıyor akrep huylu mektuplara
dedim ki
su mayalansa
saat
her zaman buçuk
ne ağız ağza denk geliyor
ne kulak kulağa
bir koltuk ısmarladık ustaya
ayıptır söylemesi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!