birinci çoğul kişiyim ben Urla'da gömülü
siz beni andıkça köklerim sızılar
gitmek isterim
devindikçe daha bir derine
toprak içine
bir su falı açılsın isterim
bindim
bindiğim
yirmi bir numrolu alametinkof
Sahara’dan şaha kalkan
Everest’te soluklanan
parşömen puhu
karaları ayıklanmış akşamlara
belesem düşlerimi
ak ak açılsa gözleri
menevişlenen su şırıltısı
turna süzülmeleri
gündüzmüş gibi
gel
yol yakınken sıvışalım
yarın kutup olur
penguen pozuntusu polar patlatır
buz dağları boyu ırama olur
ayaza otururuz
bir begonya çiçeği
kopardım penceremden.
gözleri gurbet
kokusu sıla.
rengi
hem gurbet, hem sıla.
kuşları kovuyorlar
bu sabah sabaha çıkmaz
arap bülbülü ve saksağan
alır öcünü
bir yanı boş bıraktınız
boydan boya Cemali
Enginarı sepete koymuşlar
Ah! Bercis, demiş
upuzun ve pahalı teleskoplarla
ararlar yıldızları
roketler kozmonotlar
köyün marka sayfasında oturuyor
kucağında dizüstü bir maşallah çocuğu
kara köy alfabesini çözüyor
kıçın kıçın genel şey
on parmağının onu da bir
romani ve coco
Bu gök değil sevgili
bomboşluğun gözleri
sesine dek koynumda koruduğum
bildim seher açtı / selamın geldi
hal- hatır sormaların uc’açık mavi
hani bir zamanlar
sulara aydede şarkıları söyleyen
su kuşları vardı
Klazomenai kıyılarına
pençeleri düşmüş ayaklarla çıkarlardı
bir martı habire ilan ederdi de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!