Ali Özenç Çağlar Şiirleri - Şair Ali Öze ...

içimden kağnılar geçiyor koyu gıcırtılarıyla
kadınlar geçiyor, çocuklar ille de çocuklar
karasaban traktörler biçilmiş ekinler geçiyor
dağ yücesi çerenler, böğürtlenler kankırmızı
barboroslar fatihler kaftanları sırmalı
içimden tarih geçiyor zorlu kirli sayfalar

.......
sözünde durmayan yüreğin
değmesin diye yüreğime
kaçırdın bedenini

ve kanadı

ger yüreğim gergefine
ibrişimle işle beni
söğüt söğüt dal vermişim
gün açanda kuşla beni

sokaklarım soğuk siren

1.

bilir misin acısını sen yabancı olmanın
yitirdik duyguları soğudu yüreğimiz
yatağını terk eden ırmaklar gibi hazin
yaralandı dostlukla o sıcacık sevgimiz.

‘o ki, bir takım yıldızıydı.’
ben seni düş evimde büyüttüm bunca zaman
turuncu zakkumların kıyımından çalarak
çizilmiş bedenime örter gibi tenini
tükenen bir şeylerin kıyımından çalarak
esmeyen rüzgarların kuytusuna sığınıp

önce insan sevdim
sıyrıklar çoğaldı bedenimde
kan açtı eliçlerim
çiçeklendi su
akar gibi toprağa

.....

sokaklara vurdun kendini şimdi
akşamcı sofralarına sarhoşların
bakırçalığı yüreğinde sevgi
kirlenirsin.

dört mevsim kuşlar uçar sesinde
dört mevsim yağmurlar yağar
ben kuşlanırım/ ıslanırım

güneş batmaz dört mevsim
dört mevsim çiçekler açar

narlanır gülüm

günlerim güz gibi soğudu gülüm
kurudu yaprağım solanda gülüm
ne bir ses bir nefes alamıyorum
tenimde yareler kanadı gülüm

Koynumda kuş kırıntıları
menekşe kurusu düşlerim
mor dağların ardına gizlenen ağıt
ağır ağır kuşatılır bedenim

direnen erincim siner sesine