Ali Özenç Çağlar Şiirleri - Şair Ali Öze ...

Bozkırdaki acem kızı
Nar çiçeği saçlarının
Ellerinin kınasında
Kuzu meler dudağının
Sürmelenmiş haresinde
Bozkırdaki acem kızı

Közden köze geçişir
Acısı yüreğimizin
İsmene ve antigone gölgede kalır
Kral kreon delitutsak kurallara
Koca ülkenin çeker üzerine öfkesini
Gurur ve inat birleşince aynı noktada

Saz sendeyse söz bendedir
Dağ sendeyse gürz bendedir
İpekten dokunmuş kaftan
Giyinmiş Şirin bendedir.

Ferhat bende fer bendedir

Ardıçlar, köknarlar, meşe dalları
Ben bir zaman aymazıyım
Kimler yağmaladı sol yanımı

Nar çiçekleri, dalda turunçlar
Mimozalar yeniden açabilir bu yaz

Rüzgârın kuytusu, limanın kıyısıdır
Seni beklediğim noktada başlar her şey
Kekik kokar keklik öter beri yakada
Saz sese söz geçirir, hüzne geçiremez.

Yenilmiş bir general, yıkık tablaların üzerinde
“Sanığım günah işlemekten.” derken Rimbaud
Şairim ben, ateşi çalanım, kâhin de diyebilirsiniz”,
“esinle değil, nesnel olmalı yazdığım tüm şiirler”
diyorken, sürüp ellerini toprağa, yeşile dokunsun
Suda yüzünü yıkasın akan bir ırmağın/ sabah ile;

Bıraksam su akar sulanır gerçek
Bıraksan acılı yanı büyür sevdaların
Kınsız bıçaklar saplanır bedenlere

Bıraksam kırılır bir yerlerinden kalem
Bıraksan yazılı tarihte aynı karanlık

-5-

Kaç kemanda gizlenir gözlerinin gerçeği
Bir buselik şarkısın gülüşün nar çiçeği
İncinir ipeklenen saçlarının telinden
Bir buselik şarkısın gülüşün nar çiçeği.

Akşam ve denizin birleştiği yerdi
Güneş sarı saçlarını savurarak yıkadı
Tan kıskandı her birini
Durgun sular dalgalandı aniden
Kanatlandı rüzgâr esintisiyle
Ötüşüyle eşlik etti

Ateş gecelerini
Sağaltır sabır
Dön beri gülüm
Bak eriyor sol yanım
Kanım akıyor
Ilık ılık neredesin