düşüktü kelimeler
düşüktü tüm insanlar
gözyaşına gebeydi
en kimsesiz zamanlar
çocuklar ki çiçekti
kanlı ayrılık geliyor işte bak adım adım
haykırsam bilmem ki duyulurmu feryadım
daha gömemeden kalbime tikriti şamı
bilmem ki kaldırırmı yüreğim bu büyük gamı
pencereme güneş vuruyor da bazen
sensiz dünyam aydınlanır mı bilemiyorum
gözlerine bakınca kayıyor da şirazem
bir nadide çiçeksin diyemiyorum
yakınımda bir umut bir umut var ki
Bir ah dökülüyor günahsız dudaktan
bir damla süzülüyor taze yanaktan
bir sen oluyorsun bir biz oluyoruz
bir ümit ölüyor bir biz ölüyoruz
başlar dönüyor başsız içi boş
hayat ne tuhaf
ne tuhaf bukadar güzel oluşun
ve yanağındaki gamzenin
bir tenden ibaret oluşu
yada saçlarının kırılabilmesi
günler geçer aylar dolar yıllar geçmişe dolanır
insan doğar insan ölür gözler yaşa bulanır
mutluluğu kovaladık dün denen yamaçlarda
kurgu ellerimizdeydi yarın avuçlarımızda
bir bahar güneşi gibiydi masum yüzümüz
çok kırıldım
ilk değil belki bu kırılmam
ama bir başka oldu hani
öyle her kurşunda vurulmam
bir başkaydı diyorum yani
Adımlar, adımlar, hep düşünürüm adımlar...
Ne tuhaf gelir bana senden başka kadınlar...
Sesim adında, gölgemi eşiğinden alsınlar,
ben burada değilim, beni sende arasınlar...
Tatlı bir tesadüf, güneşe açılan pencere...
güneşmisun aymisun bardağuma çaymisun
ben hayranum yuzune sen bana bakarmisun
elma deşurdum dalindan benum ile yermisun
uzatsam en guzelini ver sevduğum dermisun
bağlarımda asma sensin
gölgelenir uzanırım
yüreğimde yosma sensin
söyleyemez utanırım
sözlerinden bir ok düşer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!