bir elimde şiirlerim, bir elimde umutlarım.
soğukça bir rüzgar okşuyor saçlarımı
ellerim titriyor daha sen dokunmadan
kaybetmişliğin gölgesinde umutlarım
iki büklüm
süslemeyeceğim kelimeleri yalın olsun birkaç kelimede sevdiklerim için olsun
hani dünyadayken değerini bilemediğim tam anlamıyla idrak edemediğim sevdiklerim için
nekadarda uzağız yanyana diz dize olduğumuz halde nekadarda farklı dünyamız
oysa aynı havayı solumaktayız aynı yemeğe kaşık vurmaktayız kaynağı bir suyumuzun
cinsimiz aynı adem oğluyuz hepimiz ama düşünceler farklı bakış farklı farklı anlayış
kırgınlıklarımız nekadar derin kavgalarımız nekadar hoyrat sözlerimiz nekadar acı
Seni özlerken köy baharında bir pazar sabahı
fındık dalında asılan tahta salıncakta salınırken
ve çocukça kırgınlıklarımla yürürken tozlu yollarda
bekleyen yanlızlıkmış sana gelen her adımda
soğuk soğuk heryer sokaklar
aydınlatmıyor içimi şehir ışıkları
hayret nasıl bukadar mutlu ki çocuklar
bir ücrada yalnızlık boğarken çocukları
dağlar beni çağırıyor duyuyorum
nereye gidiyorsun
seni görünce ışıldayan gözlerim dondu
ardında bıraktığın davaya dön bir bak
içinde yanan iman nurlu ateşmi söndü
aslını bul küfrü batılı kafire bırak
kör olsa görürdü ellerindeki kanı
ah nede ucuza sattın sen bu vatanı
eşek yürür başında sureti semersiz
onun gözünde neşe katilinden değersiz
oy surmeli sevduğum
dağlarum sen kokayi
kara çombere sardum
bıraktuğun tokayi
kokun düşer kirlara
kanım renginden bir gözyaşıdır
yaşlı damarlarımda heran dolaşan
yaşam ve ölüm kalbimde atbaşıdır
her uykuda her şafakta buluşan
yalanı hakikate bürüyen güruh
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!