beni bu geceler şair etti
varlığımı yokluğa dair etti
karanlığı zahirime kahir etti
oluşumu vesaire vesair etti
çareyi ararım yaban ellerde
bir sefil olmuşum adım dillerde
ömrüm sürüklenmiş azgın sellerde
kaybolmuş gitmişim yalan dünyada
sayfalarım tükendi haberim yoktu
bugün hava çok soğuk
dışarıda kar yağıyor
bir kaç eşya oda da
aklımda birçok şey
üşüyorum
ya sessizce gelirsen
kırık düşler sokağında
biz yalnızlığın çocukları
biri yarını çalar bizden
biz yarından umutları
acıları meşk eyledik
bence ay ışığı avuçlarına düşmeyi ister
çünkü en güzel sabahlar avuçlarındadır
narin ellerinde şekillenebildiğince hayat
mutluluk sana dokunabildiği kadar vardır
ali aslandağ
keşke izafi olsaydı her şey.
mesela iki iki daha üç etseydi,
ya da beş.
bir rivayete göre sekiz deseydiler,
onüç olduğuda görülmüş olsaydı.
buğulanmış gözlerinde akıp giden yaş gibiyim
hüzünlenmiş güzlerine uçup giden kuş gibiyim
sensizliğin közlerine kurgulanmış düş gibiyim
baharların gölgesinde zamansız bir kış gibiyim
hadi gelsene gittiğin gibi
bak ben hala çocukluğumdayım
yine safım yine utangaç sevgili
dön hadi kalbinin köşebaşındayım
gözyaşlarıma eman ver kalbim sussun
sen toprağın kokusunu bilirmisin
kalbi kirli iki eli kanlı adam
kahpe ortaklarınla toplan ve gel
cehennem bekliyor arasat kurulmadan
kuşlar uçuşsun başucumda
çocuklar toplasın çiçeklerimi
zaman kalmadı avucumda
elveda
yağmur değsin üşümem ben
bülbül şakısın güllerimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!