Alan Adam Şiirleri - Şair Alan Adam

Ben mazide ararım, kaybettiğim her şeyi,
Sen atide bulursun, kaybettiği nesneyi.

Ben kuzey der dururum, sen güneye göçersin,
Ben şarabı şişeden, sen kadehten içersin.

Evrende kaç yıldız, kaç gezegen var,
Varlık-hiçlik nedir, bin kez düşündüm.
İnsandan evla, kaç sürüngen var,
Nehrin suyunda bir kez yıkandım.

Mesele ben miyim, Heraklitos mu,

Gitti üzgün ve yıkık,….. yar eğreti Evîn'e.
Sudan çıkmış bir balık,..gibi bıraktı yine…
Ağladım, içten içe,……..arkasından o gece.
Yazdı kalem gizlice,……ismini "iki hece"…:

Ezel ve ebed odur,……..Vesveseli kalbimde.

Hayat denen çölden akan tek nehir,
Kurudu, akmıyor; bozuldu sihir,
Sen varken cennetim, olan her şehir,
Harabeye döndü, sen olmayınca…

Gündüzüm kısaldı, uzadı gece,

Sen varsan kalbimi, es geçmez bahar,
Gül açan her dalda, hâlâ, kokun var.
Gönül havzasında, toplanan sular,
Özlemle hep sana, hep sana akar…

Sinemde yokluğun, zemheri, ayaz,

Leylidir, yüreğimin acıları.
Çöker aniden hasret ve gurbetin hüznü,
Bir kâbus gibi,
Esir alınır benliğimi.
Başlar diş ağrılarım, yokluğunda.
Sonra;

Ansıtmak için yar; sevdanı senin,
Dört menhir diktirdim, kalb hududuna.
Hayatın kaynağı, gözlerin için,
Bir ömür adadım, senin yoluna.

Yeryüzü cennetim, sinendir senin,

"Stör ej" modundayım.
Gecemden yıldızları, bahçemden çiçekleri
Alıp götürmüş birileri, haber vermeden…
"Hırsızlık suç değildir, şayet çalınan birinin kalbiyse"
Diyorlar, fakat benimkisi bu da değil.
Ne geçmişi hatırlamak,

Gurbette sürgünüm, sinende esir,
Gönlünde bir mekân, aç benim için.
Aşkı yorumlayan, sözde müfessir,
Ele "helal" demiş, "suç" benim için.

Sevdan yanar durur, kalbimde hep kor,

Kök salmadı sensiz mülteci kalbim,
Avare gezdiğim hiç bir toprağa.
Nice güzel gördüm, birine elim,
Değmedi dudağım; başka dudağa.

Bir yaprak misali, gökte savruldum.