Alan Adam Şiirleri - Şair Alan Adam

Gönül bağında isyan,
Su gibi akmış zaman.
Evinden bana miras,
Kalmış dert ile hicran.

Yazgıdır, gücüm yetmez,

Gönül bağında isyan,
Su gibi geçmiş zaman.
Evinden bana miras,
Kaldı dert ile hicran.

Kaderdir, gücüm yetmez,

Bir sevda; ütopya, bin fersah uzak,
Teslim aldı beni, ne olur, bir bak!
Değildir korkumdan, söylerim ancak,
Yaralı kalbindir, tek kaygım benim.

Tekdüze haftalar, ardışık günler,

Uzaktayken yakın, yakınken uzak;
Bir sevda, bir hayal; hain bir tuzak.
Darağacında ip, sinemde bıçak,
Bendeki sevdanın, gerçek tarifi.

Kılıç kadar somut, can gibi soyut,

Geldi yine bahar, açıldı zambak,
Çoktan eridi kar, yeşerdi her sak.
Her seven kavuştu, diyorlar ancak,
Mühürlü kalbimi, açan olmadı.

Aşkın bulutları, gürleyip durdu,

Müneccim olmadan Şeb-ı Yelda’yı,
Aşk ızdırabında, bilmek istedim.
Muvakkit olmadan, uzun geceyi,
Çille gecesine, katmak istedim.

Bir Aden Bahçesi olan sinene,