Alan Adam Şiirleri - Şair Alan Adam

Bir kuyuya düştüm, çıkamam sensiz,
Çürüyüp tükendim, kaldım güneşsiz.
Seni bana yasak; gören her kalpsiz,
Bu sevdaya boyun, eğecek bir gün.

Tut elimden bir kez, çek beni, kurtar,

Birimiz kuzeyde, güneyde biri,
Ruhum bedenimde, yanarım diri,
Sonsuzluğun sırrı, sevda iksiri,
Artık çok uzakta, bir yol bul bana!

Sensiz bir hayata hükmeden tahtı,

Maziden atiye, bir yol çiz bana,
Meçhule geminle, yola çıkayım.
Katık niyetine, umut ver bana,
Her iki cihanda benden olayım.

Şimal yıldızım ol, yolumu sen çiz,

Yıldızları gecemden, almıştır bu ayrılık,
Talan edildi ömrüm, hayallerim yok artık.
Çınlarken kulağımda, yalnızlığın çığlığı,
Miras kalmıştır korku, karanlıkta bir ıslık.

Uzaklardan bir haber, beklendi yârin sesi,

"Gezip görmem gereken
Gezmediğim, görmediğim,
Yollar, sokaklar var hâlâ...
Yoluna çıktığım hiç bir seyahatin
Menziline varamadım, bu ayrı bir hikaye…
Pişmanlıklar, keşkeler, hüzünler…

Paletinde hayatın, sen renklerin tümüsün.
Gördüm, dört mevsim sensin; yedi iklim ve rüzgar,
Sen sevgi bahçesinde, krizantemle gülsün,
Sende demlenir rahmet, senle yağmurlar yağar.

Masmavi gökyüzünde, uçan mor kelebeksin,

Emsalsiz kadınsın, gül sana benzer,
Bazen mis kokarsın bazen de amber,
Ne huri ne melek ne de bir beşer,
Değildir, değildir; benzerin senin…

Sanki mor kelebek, benziyor sana,

Dün gece seni ben, düşümde gördüm,
İnce bir libasla, mutlu koynumda.
Spartaküs gibi; asi ve hürdüm,
Zincirin rağmına, duran boynumda.

Düşlerim ve gerçek, birbirine zıt,

Esirin kalbimi, ezip geçsen de,
Gözüme mil çekip, âma etsen de,
Sualsiz-yargısız, idam etsen de,
Uzaktan bir umut, ver bana yeter.

Kalbinde bir yer ver, gözlerinde fer,

Al götür kalbimi, bırak beni git,
Arkanda kalmasın, o sana ait.
Gönülümün babına vurduğun kilit,
Kapalı duracak, bundan emin ol!

Gittiğin yerlerde mutluluk ara!