Gün gelir ben bu şiirden çeker giderim
Doğrusu nereye gittiğimi ben bile bilemem
Bir boşluğa atlar gibi kendimi şiire bırakırım
Gözü kara kıtalar arasında sürüklenir giderim
Beki bir şiir limanına vurur çürümüş cesedim
Ben gidince mısraların esamesi bile okunmaz
Çayın içinde yüzen bir çöp görse
Şimdi misafir gelir derdi ninem
Koca karı laflarına kulak asıyorum
Artık çayımı hiç süzmüyorum ben
Gözlerim hep o ince belli bardakta
İnceldiği yerden kopuyor düşlerim
Sana olan sevdam koca bir çınara benzer
Güçlü kökleri çok eski zamanlara dayanır
Şairler şiirler yazar ozanlar türküler söyler
Sanki bütün sevenler gölgesinde yaslanır
Birbirimize sanıldığından çok daha yakınız
Hangi hasta ruhlu yazarın kaleminden çıktın sen güzel kız Clémentine
Ben hafta sonları siyah beyaz ekrandan seni hep tırsarak izledim
Yakışıklı beybaban maceracı bir pilot ve serserinin tekiydi kardeşin
Cambaz Éole cici annen oluyorsa peri Héméra anneden öte eminim
Allah’ın cezası ateşli iblis Malmoth el kadar kızcağızdan bilmem ne ister
Şu bizim zavallı çöp adam
Fakir fukara bir adamdı
Çöpüne pasına bakmadan
Koca bir ömür boyunca
Bembeyaz sayfalarda yaşadı
Şişenin içindekileri döktüğü kısmına darboğaz deriz
Hani kimimizin tam da kafaya diktiği o musluksu yer
Başımıza gelen her musibete bir günah keçisi isteriz
Ağzına geleni şişelere saydırıp sonra ver Allah’ım ver
Öyle ya canım, zavallı şişelerin ağzı var dili yok hani
Nasıl olsa onlar işe yaramaz lanet olası birer darboğaz
Neymiş efendim davul bile dengi dengineymiş
Şu sesi uzaktan hoş gelen dalkavuklara bak hele
Utanmadan sıkılmadan davula yalan söylenmiş
Aptallığın lüzumu yok, mesele çok basit mesele
Davulun dengi bal gibi de çelimsiz bir tokmak
Bunu ne diye anlamaz sanki sayısız nice ahmak
Hey sahildekiler açılın bakalım
Haberiniz yok mu ben deniz bekçisiyim
Müsaadenizle denizi yatırmaya geldim
Birazdan güneşi bir kaşık suda boğarım
Boş yere kimseler telaş etmesin canım
Anlarsınız ya o eski toprak dokuz canlıdır
Haydarpaşa Limanı’na nazır bir avuç deniz zürafası var
Acaba nerelerden geldiklerini bilen birileri var mıdır?
Onlar Afrika kurağındaki tüm soydaşları kadar uzunlar
Kafaları var mı yok mu bak orası tam bir muammadır
Her biri ayrı renkte olup tek düze renkleri hayli toktur
Civarda aslan yaşasaydı onlara tek diş bile geçiremezdi
Aşk denen amansız illet daha anamın karnında aklıma düşmüş
Ben seni hiç gün görmeden çok derinlerde bir yerden sevdim
Koskoca tarihin küflü sayfaları böyle aşkı ne duymuş ne görmüş
Zifiri karanlık çağlardan beridir ben senin sessiz gölgen oldum
O zamanlar kendi adımı bile doğru dürüst söylemekten acizim
Yerimi senden bir adım öte bilip her zaman ölüm gibi sustum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!