Turna gibi gözümden vurdu
Kurşun misali fırladı birden
Göz kapağımın üstüne kondu
Dostlarım adına arpacık dedi
Düşmanlarımsa itdirseği
Ben kimselere benzemiyorum
Ne yapsam olmuyor bir türlü
Bir başkasına bölünemiyorum
Çift sayılar gibi değilim ikiyüzlü
Ya o sıradan tek sayılar nerede?
Eski bir lunaparkta
Toplanıp bölük oldular
Karıncalar hazır kıta
Yüzlerde cenk havası
Bilmem kime kızdılar
Siz böyle yandığıma bakmayın
Sandığınız kadar güzel değildi
Öyle çirkin falan da sanmayım
Senin benim gibi sıradan biriydi
Lakin ayın on dördünde doğmuş
Soğuk bir kış günü başladı kuşatma
Suçum günahım neydi hiç bilmeden
Çıkarma yaptı yenilmez donanma
Üstüme gelip çok uzak denizden
Hücum borusu çaldı avcı gemiler
Ben Yeni Dünyanın eski insanıyım
Hani okullarda okuturlar ya sana
Tarih kitaplarında kayıp bir sayfayım
Sen Yeni Dünya nedir bilir misin çocuk?
Al eline kâğıt kalem çizmeye başla çabuk
Zaman galiba seksenli yıllardı
Bizim evde telefon ne gezer
Birileri cin gibi rehber çıkardı
Yirmi dört ayar saf altından
O biçim fiyakalı ve muteber
Artık insanları tanıyamaz oldum
Fark etmeden omurgasız mı oldular
İnsan olan sözünü tutar sanıyordum
Meğer ikiyüzlüymüş o havalı adamlar
Rakamlar içinde böyle bir çift rakam var
İnsanlardan hiç de geri kalır değiller
Senin adında bile nur var
En çok da yüzünde vardı
Hatırlıyorum bir zamanlar
Nurlu kocaman gözlerin
İlk bakışta içimi yaktı
İnceden bir yağmur
Dökülür bahar vakti
Sımsıcak alnıma vurur
Ne güzel kokar toprak
Bir avuç cennet gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!