Öyle uzaksın ki! Tutamıyorum
Bırakma elimi artık ne olur
Sensiz geceleri, uyumuyorum
Bir başla bırakma beni ne olur
Güleç yüzün gördükçe dalıp gittim
Sen beni gamzene mahpus eyledin
Bağımdaki gülleri sana verdim
Mor sümbüllere, menekşe eyledin
Yar bade verip sarhoş etti beni
Gamdan dem vurmuş kan gibi şu gözler
Durmaz akan yaşlar bir gün kurur mu?
Derdi sıkıntıyı sır tutan kalpler
İçten içe yanıp sezen olur mu?
Sivri dilleriyle gönül yıkanlar
Toprak işleyip, tohum ektiğimde
Filiz olup başak, veremez miydin?
Harman vakti gelip, dayandığında
Çuval çuval dene, seremez miydin?
Bir olup beraber, orta yol bulsak
Yar benle oyun oynayıp mat eyledi
Bir olan derdime bin daha ekledi
Bağımdaki güllerim hazana verdi
Koklamasın bilmeden koparır gider
Güzelliği kar etmez gönlü çirkinse
Neydi bir vakitler, o güzelliğin
Selvi boyunla, salınıp gezerdin
Dillerde gezerdi, o körpeliğin
Bu güzellik senle, kalmazmış meğer
Bir gonca misali, açar dururdu
Ölüm birden bire gelir
Yakasız gömlek giydirir
Ölmeden salâvat getir
Dinsiz imansız gidersin
Çalışmaktan el nasırlı
Dünya dedikleri kervan misali
Göçün tutanlar ne bırakıp gitti
Kefen dedikleri, cepsiz misali
Harun dünyada ne bırakıp gitti
Bazı güldük bazı ağlayıp durduk
GÖNLÜMDEKİ SIR
Ne olur konuşturmayın beni
Anlatmaya zorlamayın beni
Şu yüreğimin dili olsaydı
O vakit alarmıydınız beni
Kimi sevsem geldin gözüme
Gözüm kör başkasına göre
Bakmadan geçtim güzele
Hepsi çirkin yüzüne göre
Nerden bulsam hiç benzerin yok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!