Akın Dursun Şiirleri - Şair Akın Dursun

ne üçgen,
ne beşgen,
değince dudaklarımız birbirine,
oluyoruz öpüş-gen.

06.09.2004 / 12:56 İzmir

o kadar doluyum ki
bardaktan boşalırcasına yağmak istiyorum
bıraksam kendimi
açar mısın?
şemsiyeni

çıplaktı her taraf
tenim…
yüreğim …

ay çıkarmıştı incecik saten geceliğini üzerinden
yıldızlarsa soyunmuştu bulutlara

yaşamaya fırsat bulamadı
düş kurmaktan…
düş-mekten…
düş-ünceden…
onca düş-ler birikmişken kapısında
penceresini bile açamadı hayata

kırdım,
tüm vazoları
yaşaması için
bütün
çiçeklerin.

çubuktan insanlardı
tek çizebildiğim.

gidince;

on parmağımda

Bu S
İsminin baş harfi
Sevgimin simgesidir.
Bu S ile
Seni seviyorum dedim
İlk defa…

I.

eşdeğerdi
kısacık bir çizgiyle
upuzun bir ömür

gün gelir de
dokunamazsam tenine
iğrenirim kendimden

ya!
senden sonra

seni anlatırken
bir şiirin kıtaları
ağlıyordu o şiirin
ayrılığı anlatan
başlığı,
ve kaç gece sürdü