Akın Dursun Şiirleri - Şair Akın Dursun

1.
boğazıma düğümlenen gözyaşlarımdan
kurduğum bir köprüydü,
giderken sevgilinin ardından, el sallamak
oysa onca insan geçiyordu
hiç anlamını bilmeden,

hamaklar kurup
kelimelerden
sallayıp uyutmadım ki seni
ne geçtiyse
yüreğimden
söyledim

doğduğuma en çok babam sevinmiş,
oğlum diye diye
demirleri tutuşturup el ele
merdiven dayamış güneşe…

altı yaşımda okumaya başladım.

Serçe adımlarıyla girdi
karla kaplı yüreğime
karları eşeledi,
eşeledi...
takıldı, gagasına sevgi.

şiir adıyorum ıslak gözlü bir militana
adına mil çekilmiş ama
yüreğine asla.

03 Mayıs 2008 03.35 İzmir

Paslaşıyor durmadan içimde isyanlar
Sabahsız yarınlara
Hep senin adın var paragraf başlarında
Satırlarımda kurak bir sessizlik
Takılmış kelimelerim hüzün notasına
Böyle mi olacaktı yaşam nehrim

gidersen sevdiğim
yeni bir mevsim doğar tenimde
göz yaşlarım buz tutar
avuçlarımda kurur baharlar
gidersen; gökyüzü rengini alıp da gider

ufacık bir taşın
kendinden büyük
ateşler çıkarmasıdır;
devrim.

yüreğimde duruyordu
yan yana üç nokta
oysa
bakışlarımız birleşiyordu
sadece
bir nokta da…

Sigaramın yanan ucunda şimdi dudakların,
Her an beni yakan,
Çektikçe kederime kederler katan,
O dudakların hâlâ aklımda.

Kayboluyordu zaman bir hastalık gibi