Akın Akça Şiirleri - Şair Akın Akça

Bir zar atımı mesafede işte, bir zar atımı …
Özü her şeyin..
Burada ve orda, şu yatak..
Şu kalbur üstü.
Seçilmiş,
ve ensiz,

Arkadaş-mazgal deliği'ne bile mi kilit vuruluyor,
yalansı anların hür ü -üü! ağlayayım barii! meti ne
-ne, ne, söylesene; tekrar birleşmek için,
tekrar sevgili olmak için, güç toplayabilmek için tekrar;
aynı kişiyle! aynı kişiyle! sahi onun işi neydi? ?
Bilemiyorum, bilemiyorum, sadece oturup düşünüyorum

Konuşmak bir günah
Dili olana göre.

Ama benim
Küçük dilim var.

Kök salan Beyaz Diş, bekliyor mu?
Bir azı dişi, o hiç düşmez.
Sallandıkça sallanıyor iğreti,
Sonra damağa daha bir yerleşiyor.
Hiçbir hastane ya da dişçi o dişi çekemez.
Kan kırmızı gül dalında,

~~~~~~ Her şeye sahipsin,
~~~ Artık bulamıyorsan, yitirdiğini:
~ Kaybolduğunda,
Birini gerçekten sevdiğinde -
Kaybetmediğinde!

Sallanan ölüler 'kel tutar',
(Yani çıplaktır:Dürüst - duygular)
Doğan güneşi,bir şafak vakti:
Kimse bunu beklemiyordu
Halbuki;
Bir 'sabaha yakın vakti',

Sabahla rastlaştık yine, fire vermesin güneş, e?
Çiçekler bahçede yine..
Antarctica’dan damladılar, Avam kamarasını kabul etmeye..
Sabahla karşılaştık yine: (rastladı 'etçil', baklagillere)
Tülleri çekin tek, değil buzlu camları
-Olmasın, pencereden giren ışık

Rüzgar çıksa;
bir kere uçursun tam uçursun,
hiç değilse görmeyeyim zamanın geçtiğini
ve gördüklerimiz farkedilirliği...

Çıksın,

Bir kontürün lugatı çok geniş, kollarınla bu geçtiğine yetiş;
Gerinerek arkanda kalana, bu kontürün haznesi çok geniş.

Kolayken bir laf, seçer de en kolayı, etraf olunca dolunay;
“iki” adına, geçerek iğne deliğinden, bir kurt ulumaya başlar.