Akın Akça Şiirleri - Şair Akın Akça

Akın Akça

Topal giden sahte duygular, mecmua olarak okunan insanlar;
Talihsizliğe verilen saygı’lar, kaygıyı aşıp sessizce vuruştular.
Kalkan deldiler: Metali, katınca onu taşıyan örümcek ipini
Ve teflonu, iz bırakmadan üzerinden kaydıran teflonu:
….. .. Dünyayı aldılar, dünyayı sattılar!
Kendiliğinden gelişti, ses çıkarmadılar, kiminde, çıkaramadılar.

Devamını Oku
Akın Akça

Tersine giden zamanın düz çekerleri
Girdaplar şeklince ilerliyor ve bir o
kadar
Da boynuzlarında. çünkü ama bir goril.

Merakını edimlerken –meramıyla- haz

Devamını Oku
Akın Akça

Ve sonra sabaha kadar,
Ve sonra değin ölüme,
Ve sonra aşarak...

*

Devamını Oku
Akın Akça

baca süpürgesi
o çubuklardan elinde var mı?


üst geçitlerin isolmuş Trakyalı kızı,
boyanan saça benzemez o;

Devamını Oku
Akın Akça

İyi de çıkar, kötü de;
Kutsal bilgi'den -
Sevisinden kutsal'ın,
Yaratıcılığın aşkından
Ve sıradanın sevgisinden!
Sen, etkilediğinde...

Devamını Oku
Akın Akça

Ne kadar Excalibur’u tutsak da?
.. Bu kaya, o var ya!
Excalibur, onu n'apalım,n'apalım?
Uzanan’ın uçurum mesafesinde azalma mı var?
Hem kendini arttıran,
özüt-arıtkan-okyanus’a?

Devamını Oku
Akın Akça

1.

‘Kanadı kırık düşemeyen’,
Hep bir yalan oldu.
Bir yalan:
Havada asılı kalan;

Devamını Oku
Akın Akça

Bir ses, bir tatlı hüzün;
Geçirgenliğe verilen bir tayf,
Eğrilerinde düzün …
Dolaşmak.


Devamını Oku
Akın Akça

I.
Güç kaynakları
Telomeraz! !

uzatın bunu!

Devamını Oku
Akın Akça

Küçük sarsıntı
ve bir kuş,
dönmedolapta buldu
kendini kırgın
harekette...

Devamını Oku