BİR OYUNDAYIZ
YARATICISI OLDUĞU KORKULARININ,
NASIL BİR OYUNDUR Kİ BU
BULABİLİYOR YER SEVGİMİZDE KENDİNE.
ÖYLE SEVİYORUZ Kİ
Bir baş ucu kitabı okuyordu, beyaz sakallı.
Kubbeler kendisini örtmüş,
Hepsinin ortasında tek, bir tane..
Bu küvezin altında solumaya çalışıyor
Ve okuyor bir defter, yaprakları onun sararmış
Notlar almış ona eskiden -
Sürüncemesi bile uzun,
Bu ölçüde kendisi yalan.
Bilinenler, ulaşılması
Yolunda kısa olan sevgiler.
Tersine giden zamanın düz çekerleri
Girdaplar şeklince ilerliyor ve bir o
kadar
Da boynuzlarında. çünkü ama bir goril.
Merakını edimlerken –meramıyla- haz
İyi de çıkar, kötü de;
Kutsal bilgi'den -
Sevisinden kutsal'ın,
Yaratıcılığın aşkından
Ve sıradanın sevgisinden!
Sen, etkilediğinde...
Ne kadar Excalibur’u tutsak da?
.. Bu kaya, o var ya!
Excalibur, onu n'apalım,n'apalım?
Uzanan’ın uçurum mesafesinde azalma mı var?
Hem kendini arttıran,
özüt-arıtkan-okyanus’a?
-
Nilgün Budak
-
Aynur Özbek
Tüm Yorumlaryeni tanımaya başladığım bi kimlik.. şiir başlıklarını ilginç buluyorum. konular da öyle.. edebi yorum yapmak istemiycem bi şair gibi geldi şimdilik bana. çünki edebi olmak amacıyla yazmıyor sanki.. derdi içini dökmek, derdi bilgileri ve ideallerini paylaşmak gibi geldi.. eh.. şimdilik bu kadar.. se ...
KARMAŞANIN ŞAİRİNE;
Yaşam pek çok farklı gibi görünen alanıyla bile birbiriyle ilintilidir. Senin pek çok farklı ürününde (şiir ve deneme yazılarında) bu bakışı kavrayabilen bir yerden ele aldığın, konuları böylesi bir mercekten bakarak gözden geçirdiğin, olguları birbirine katıp sonra yenid ...