Akın Akça Şiirleri - Şair Akın Akça

(Edinilmişlik-yetkisi ile
'arzuların yankısız akıl-itkisi'
Bir olur da; Diğer yanda ama
aynı mekanda, farzet bir ölümlü,
zorla alı konulur ya.. )
...

Tis better to have loved and lost.Than never to have loved at all.-Alfred Tennyson, In Memoriam

1.

Ölü ışığı’na giden ‘bir şey’ var
Ve ölümışığı’nda da giden

Bu iş böyle geldi, böyle gider.
Bir tek sen
Kraliçe Victoria;
o da,
devrilip duruyor.

Kemikkıran motifli bu büst askısı, işte sallanıyor havada!
Biraz sitemkar ve çokça üzgün hatta oldukça kindar birde.
Ama soyuyor mutsuz, zarfını tünellerin, incecik bir balçık:
Tünelin içinde kokuşmuş bir alay her şey, ne varsa
Maksatsa, içinde bulunduğunun dışına çıkmaksa iç’in;
Doğru ışığa gidiyor, yanılası yunan kerametini taşıyan

Ürün, nadas sonrasıydı;
Ama çiftçiler ham meyve topladı
O mevsim.
Verim bol geldi,
Yağmur, akıyordu
Felaketten öteydi:

Kuru bu domuz,
Islanmamış çamurla
Tuza onu yatırdılar yine de,
Bandılar
Ve tuttular güneşe:
Çiftçilerin dostuydu.

Bir horoz koşturuyor Atatürk Bulvarı’nda …
Orada ne arıyor?
Tarıyor etrafı sanki –
Hani derlermiş ya, bu arada- burada:
Kaybettiği bir şeyi gözlüyor gibi.
Bulvar horozu öte öte gidiyor.

Herkes gitse de olacağım seninle:
Bazen en güzel şey yalnız olmaktır.
Her şeyimsin, sevmiyorum seni!
: Nefret ediyorum!
Varlığın,saf olmasıdır!
Kalan dostlarla kalacağım,

Derece bir fark mıdır? Farksa, insanı yaratan
Akıldır.Ve/ ama kuşatan, göreli’yi sarmalayan;
Tartan, sardığını: Orda işte ve orda!
Fark şuracıkta, orada elektrikli balıklar:
(Deniz saatinde; vakt, deniz kestanesinde.
Sessizlik, bir açmaz-delik derinlerde.)

1, 2, 3, yaz gülü!
ne var ki,
yorganın üstünde
örtüldüğümüzü? ?
:Birazcık da kovuğundan çık,
ışığından sıyrıl;