Akın Akça Şiirleri - Şair Akın Akça

Tuvale fırça darbeleri atıveren, haz almak için sargiler el sadmesini.
Nota dinlemeyi seven, sevdiği için kulak kabartır.
Tatmin olmak için sergiler; ifade eden kendisini, yazdığını yazdıklarıyla.
Şiiri, edebiyatı sona yerleştirmek değildir geçen zaman; yıl, alınan.
Orta okul günleriyken öğretmenlere lakabize, muzip dörtlükler doğuşu
ile başlangıcı bir resim yarışmasında dünyada, mansiyon üçüncü.

Göl kenarındaki karın
ve suyun üzerine doğan zerrecikleri
ışığın,
ki bir gün daha doğuyor;
ne güzelsiniz.
Oynamak istiyorum yakantop,

Kanayan sorunu beline sar:
Bükük belin şu an.Kendini kendine yap
Ve böyle mutfaktaki tencereyi yudumla;
Karıştır, teflonu zehirle,
Kendin ile.

Başladı hemen yansıyan dört kafadardan,
Tırmanmaya doruklarına karlı dağın!
Çanakkale yollarından doruğuna çıktı bir katrede dağın! ..
Ve zümrüt yeşil ve ağaçlar sapan birer!
Taşıdığı oturağı elinde orada kurdu, ona oturdu
Başında var tacı...

Romulus'a...
-


Kolay tepe varsa
şu gezegen otlarından gidilen olmalı,

BİR OYUNDAYIZ
YARATICISI OLDUĞU KORKULARININ,
NASIL BİR OYUNDUR Kİ BU
BULABİLİYOR YER SEVGİMİZDE KENDİNE.

ÖYLE SEVİYORUZ Kİ

Bir baş ucu kitabı okuyordu, beyaz sakallı.
Kubbeler kendisini örtmüş,
Hepsinin ortasında tek, bir tane..
Bu küvezin altında solumaya çalışıyor
Ve okuyor bir defter, yaprakları onun sararmış
Notlar almış ona eskiden -

Küp şeklindeydiler:
İki taneydi;

Sabah sabah …
(Ardışıktı, ama)
.. Şeker eridi,

Gönderilenleri ölçmez,
Ama sevgileri bilir.

İnanmak istediklerimizle,
bir bebek kadar masum;
zaman neyi taşıyacak,
ya zaman neyi götürecek
-getirildiğimiz noktadan, taşkın sel?
Bozkırlar bu kadar da sade olmaz, ilerlemişlikte;