Akın Akça Şiirleri - Şair Akın Akça

Manidardır hikaye; masal olabilecek kadar gerçek, gerçek olamayacak kadar güncel!

Bir daha hiç olmayacaksa
başlamamak bir daha belki
-bir başka hikayeye-
de en iyisi.

saklı mıdır
ki, olsun saklı...
inanma gurbetlere
-anlamsızlıklarda.
yoktur göç böyle:
yok'tan öte,

İstemeden bir şeyler olabiliyor;
ben, sen, dileğini çekmeden.

İstemeden dünya kıpırdanabiliyor;
ben iken sen, sevgini teneffüs ederken

üstümüze düşen ışık

bir görüntü sunuyor bize

ama bunu toparladığımız kaşık

İnleye inleye
ölüyor olsaydı insan
yaşlılığında
ya da gençliğinde
ama aşk mağduru;
bunla mı alakalıdır

Hükumetin sınıf atlama sevdası
sınıfta kaldı son anketinde -hem kendi.
Kimse ona demezse, 'sen, düşüksün' diye;
o, gene de, uzuneşek.
Atatürk'ü düşürmeye çalışır,
kendini aşağılık gördüğü için

Bir mağara adamı, bakan gökyüzüne;
En güzel görebilir, yıldızları:
Eline az şey verilen,
Tiyatrolarla dünya savaşının
İkincisi'ni hem aşan,
Eski Almanya'ya benzer,

Ölçünün düşsel gücü
Mezura bilmez

Ki gerçekleri düş
Edilenin, olamasın:

Ayıklıyoruz bir bir besi
dolu lifleri, üzerimize inen kara
bulutları. O öngörülememiş kültablalarını
önceden.. ham! .. keşfediyoruz ve
.. sonrasında, tam onların içinde.
Yapıcı olmuşken ilk hareketimiz

Tuvale fırça darbeleri atıveren, haz almak için sargiler el sadmesini.
Nota dinlemeyi seven, sevdiği için kulak kabartır.
Tatmin olmak için sergiler; ifade eden kendisini, yazdığını yazdıklarıyla.
Şiiri, edebiyatı sona yerleştirmek değildir geçen zaman; yıl, alınan.
Orta okul günleriyken öğretmenlere lakabize, muzip dörtlükler doğuşu
ile başlangıcı bir resim yarışmasında dünyada, mansiyon üçüncü.