Batarken geç kalıyor, limon sarısı bu deniz
Turuncu karışmış, siyah gözlerine
Yorgun kayışlar yaşıyor bir dilek uğruna aydınlık
Bulutlar beklemek den usanmış, çilesini dolduruyor tozlar içinde
Akşamları yıldızları kırpıştırmak gerek
Ömrüme damladın
Yalnızlıktan kelepçelenmişken yüreğim
Yalnız sen baharsın sandım, aldandım.
Açmayan goncalara sen diye sarıldım
………………………İçinde kurudum.
Kül rengi liman
Sırlar kentinin artığı.
Parklarda üşümüş gece
Sevişmekte, yolcusuz vapurlarla.
Kurşun kalem
Açılınca sivri uçlu bıçakla
Tükenmez kalemin tükenmezliği saplandı yüreğine.
Ta ki;
İnsanoğlu keşfedince yerçekimsizliği
Sivri ucu, tarihin tükenmezliğine saplandı.
Yaşanmamışlık rüyama takıldı
Boğazımdaki yudumları çekiyor yıllara
Çiçek gibi renk renk
Kurumaya namzet
Gök kuşağının tek kıskandığı renktin
Kelimelerin tek yazamadığı cümle
Sen benim imkânsızımdın
Öpsem doyamam acılarımı
Rüzgârlara kapanmıştı hasretin
Aydınlık bir batış günü solacak içinde
Kuruyacaksın
Bakacaksın zamanın dökülen güllerinden maziye
Yeniden yeşermek ümidiyle çırpınacaksın
Akacaksın, akacaksın geri dönmeyesiye
Yaşanmamış çıkmaz sokaklara çıkacak ırmakların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!