Ahmet Zekai Yıldız Şiirleri - Şair Ahmet ...

Dağlıyım.
Köyüm kartal yuvası..
Başım göğe deyer.
Övünürüm.

Evin ocaklığında,

Havalar ısınıyor kadınım.
Öyle sevinçliyim ki;
Hem de iki kere..

Birincisi,
Mantonu gardıroba,

Düvenler dolusu çocuk, taş yerine.
Düvenler dönmede, taşları keskin.

Altın sarısı harmanımız olsa..

Savur bizim kız!

Limansız kaldım buralar çok ıssız.
Aşk gemisi yanaşmıyor yalnızım.
Son kuşlar da göçtü gitti vefasız.
Dereden tepeye seni ararım.

Anılarım göçer her gün üstüme.

Huzurda bir yer bulsam,
Yolu ölümden geçer.
Zamanı mı şimdi ölümün?
Kalanı huzursuz eder.

Sevenler gitti.
Sevdiklerim yok şimdi.
Öyle uzak ki yıldızlar;
Mavi ışıklı soğuk dünya,
Ben oldum şimdi.

Yürek altın kafeste.
Gümüş kubbede güvercin.
Bar vitrininde bronz kadın heykelciği.

Kadehi ona kaldıracağım.

Sevgili yağmur,
Şair gözyaşım! .
Dünyayı yıkadığını sanan
Pis megaloman.
Küstüm sana..
Yetti yüzüme tükürdüğün.

Yüklenmişim
Bir arabalı güvertesinde unuttuğum
Çeyrek asırlık hasretini.
Ver elini İstanbul! ..

Sağ yanımda Kız Kulesi,

Ve bir sabah
Kalktı yerinden,
Yarını ünledi umutlar.

Ama gelmedi.