Sustun! ..dünyam sustu
Bir günü bin gün gibi yaşadım
Yüreğimdeydi tüm dünyam
Yüreğim seninle sustu
Kuşlar dallarda sustu
Dereler yataklarında
Nasıl unuturum;
Bakışlarının gözlerime değdiği anı
Güneş tutulmasıydı sanki zamansız
Gülücüklerin aydınlatmıştı geceyi
Dalıp giderken sözlerine.
Günün içinden uzanıp yalnızlığımı
Bütün nehirler aynı denize akar
Tropik yağmur ormanlarından
Savanalar dinmeyen gözyaşı gibidir
Yüzyıllardır Mozambikin.
Marcelina Dos Santosun şiirleri
Viva,Viva a Frelimo nun sesidir
Duygularımızı pazarlıyorlar sormadan
harici algoritmalarda
oysa her şey et ve kemikten
her şey organik ritüellerde
gırtlak sensöründe şarkılar
şarkılar duyguların alfabesinde
Ne oldu sevgilere?
Birden düştü gözümüzden
İhtiyaçmı kalmadı ne
Sevgisizliğin kol gezdiği
Sokaklarda...
İstirahate çekilir gece gözlerimde
Yıldızların söndüğü kuytularda
Dağ yosunlarından suların çekildiği
Yosunculların yapıştığı saatlerde
Yorgun saatlerin bir bir üstüne
Yıkılışıdır zaman
Ufuk çizgisinden uzaklaşıyor gözler
batan güneşin ardı sıra ıslak
aydınlık büyük aydınlık!..
Cehaletin gözlerine inen yumruk
zulme galebe çalan bir salkım ışık
talan edilen yaşamlar yalan her şey yalan
Durulmuş bir denizdir
engin gözlerin
yavaş yavaş vurur göğsüme
sahili döver gibi.
Hiç bir şey mutlu edemez beni
senin mutluluğun kadar
Karadeliklerin karanlığından
Yıldızların aydınlığına iniyorum
Sensizliğimle başbaşa orada
Işığını bekliyorum yıldız gözlerinin
Gelmeyeceğini bile bile...
Ne çok hayallerim varmış sana dair
Gölgeli bir gündü yağmur yüklüydü
Dalgın bakışlarında susmuştu İstanbul
Seni ararken bir zaman diliminde
Mahzun bakışlı sarı bir yapraktın
Toprağa düşen damlalar gibi gözlerimde
İlkbahar aralarken perdelerini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!