Ahmet Güreşçioğlu Şiirleri - Şair Ahmet ...

Kim çıkarırdı beni baştan ey melek
Evrenler dolusu o gecede senden başka

Serin rüzgârlar esmişti hani bizim için
Yıldızları karanlık göğe doğru sessizce

Düşünenlerin düştüğü yerde
Derisi olmayan bir dağ keçisinin peşindeyiz

Geleceğin bizden hızlı koştuğu yere doğru koşuyoruz

Dipsiz cehennemler görüyorum

Yampiri yürür Keşiş Yengeçleri
İstakozlardan kalan
Kabukları kırarlar

Kahve sarı
Biraz da mavi cilalanır

Zebanilerle kol kola
Nice yağız yürekler gördüm

Yalayıp yuttum kötülüğü

Tahtadan arabalarla koşan
Çocuklar sardı dört bir yanı
Geçmişe tutunmuş gidiyorlar
Takmıyor hiç biri zamanı

Yüreği bıçkın olanların elinde

Çeker kendine gök
Okyanus çukurunu
Antik gemileri
Götürür başka bir yere
Başka bir şeye dönüştürmeye

Ey, aç gözlerde çiçek açan arzu
Savur çığlık çığlığa mağrur yanımı
Cehennemi soğuk bir dünyaya

Hüzünlü bir akşam üstü
Yalasın aklımı yılanların dili

Doğarken korkar
Delirince yaşar insan

Hayat çalar diriler
Deliler hayat verir
Hayatın tadını çıkarmak için

Çocuklar oyunlar oynar;
Alt etme oyunudur bu,
Tuzaklar kurulur gelecek için
Oysa bilmez hiç biri, günün birinde,
Kapanın, hepsini kapacağını
Masumiyet örtüsü vardır üzerlerinde

Biliyorum

O değil ateşe veren
Ayrılık sahnesinin kuklalarını
Ay ışığının uzağında