Işıl ışıldı varlık
Ol dedi oldu zaman
Sevmese de orayı
Bir anda doğdu insan
Varlığa varamadı
İblisi görüyorum
Hiç olmadığı kadar yakınımda
Seslendiği ben miyim acaba?
Duyurmuyor kendini bana
Tanrı neden bu kadar sessiz?
Acıtıyor canımı usulca
Analardan düşmeden hadım eder
Mevsimi açmamış çocukları
Zürriyete düşman sultanlar
Soylar tükenir
Can sıkıcı bir dünyanın
Ey, aç gözlerde çiçek açan arzu
Savur çığlık çığlığa mağrur yanımı
Cehennemi soğuk bir dünyaya
Yalasın aklımı yılanların dili
Sokak midyeleri var yerlerde
İçleri boş, bastıkça çıtırdıyorlar
Etrafa çöpler saçılmış
Midyeler mi,
Yoksa çöpler mi kokuyor
Belirsiz bir geleceğe koşar
Sokakta uyanan çocuklar
Merak etmez hiçbiri
Akşama bölünecek ekmeği
Ey!
Elem nedir bilinmeyen yazgı
Buruşuk bir takvim yaprağının kıvrımlarıyız biz
Soğuk rüzğarların ıslığıyla yontuldu suretimiz
Buğusundan soyunmuş bir çift gözüm
Taş merdivende tebeşir
Çığlıkta bir an
Aşı tutmayan melez bir sözcüğüm ben
Çarşafta tırnak izi
Çözüldü etim budum
Kayboldu sahip olduğum iyi şeyler
Kötülüğe yeniliyorum
Yitirmeye yazgılı bir kumarbaz gibiyim
Her geçen gün biraz daha yoksullaşıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!