Ahmet Güreşçioğlu Şiirleri - Şair Ahmet ...

Yankılansın gökler
Tanrı'nın coşkusuna tutkun bir ruhun neşesiyle

Ve

El çeksin ölüm sessizliği

Hayat neden yaşar?
Diye sordu adam.
Bilmiyorum diye cevap verdim.
Niçin? Dedi
İşte,
Diye göğüsledim sorusunu

Sevişsin kıyamete direnenler
Taş kesilmiş vücutlarla

Kara bağlarla gerdeğe giren gelinlere
Ağıtar yaksın yoklukta sıkışan ruhlar

Onun gözleriyle gördü gönlüm
Taşkın bir suyun kaynağında

Uyuyor sular
Çocukluğumu

Sen!

Ey ölümsüz yanımın kibri
Hani nerde
O eski muhabbetler diye sorma

Etrafta uçuk kaçık biri yoksa
Uçuk bir uçurtmayı çocuklar uçurur

Birbirlerini alt etme oyunudur bu
Geleceğe tuzaklar kurulur

Titreyen buz gibi çıplak yıldız;
Nasıl çizer nasırlı bir göz;
Senin el değmemiş yüzünü

Uçsa sana, donmuş, kanatsız,
Can çekişen vücudum,

Ey, uysal yağmurlar mevsimi
Dokunma artık
Köpük köpük deniz kokan vücutlara

Bak
Varlık kadar sonsuz bir ses yükseliyor

Güçsüz bir göğün yıldızları düşmüş
Dünya için diz çöken arzuların üstüne

Uyuyor zayıflığın ahengiyle durgun nehirler gibi korkular

Çiçekler üzgün gece yasta

Okudum gözlerinde baykuşun
Verdiği her nefeste
Ölüp ölüp dirilen toprağın hikâyesini

Göç ediyordu sesler
Tanıksız bir çağın kapısından