Ahmet Güreşçioğlu Şiirleri - Şair Ahmet ...

Ateş böceklerine dualar etti içimdeki dilenci
Eski bir kırışıklığın kıyısında kaybolan düşlerde

Kardelenler günahkâr gövdelere küskün
Ağaçların kokusu donuk sularda kayboluyor

Düşsüz ve deliksiz uykularda
Gülümse kadere

Sığmasın göklere

Düşünülmeyeni düşünmek

Ve ateşe vermek
Nehirler dolusu sandallarda
Sınırları dayanıksız benliğimin kıyımlarını

Renkleri kireç kokan
Rüyalarda kurdum
Seni dün gece

Dönüyordu karıncalar
Ilık gün ışığında

Kan kıvamında bir söz çıkar ortaya
Saçar yerde ve gökte olanı

Tek gözüyle görür,
Musa'yı saklar öbüründe

Deniz tabanından fışkıracak
Kadırgalarda yaşayan forsalar;
Akıntılar sürükleyecek kemiklerini

Yan yana uzanacaklar kumsallara
Çocukların ellerinde oyuncaklar olacak

Telden arabaların altında
Misket havaları çalardı
Arnavut kaldırımları

Biz üzerinde oynardık

Rast gelmesin ecel
Üzgün bir denizin üstünde
Ağaran günü bekleyen karanlığa

Tutmasın hiç kimse gecenin yasını
Kara bir bulut gibi yutsun dünyayı hüzün

Nakşeder mi kaderimi
Yüzümdeki çizgilerin
Ahengiyle ellerin

Yoksa;
Bir hiç gibi

Doğasıdır
Bulutları sarhoş mevsimlerde
Unutur kendini bazen insan
Gitme diye seslenen olmaz o mevsimde gidenlere
Belki de ilk defa denizi görmek gibi
İsyanın sesiyle örselenir kulaklar