duydum da gırtlağında döllenen sessiz çığlığı derinden
koşarak geldim sana sivas. tuna boyundan geldim, hem de
deliorman’dan, kan revan içinde, feyiz alıp bedrettin’den,
avuçlarım isyan dolu,
ayaklarım kanlı toprak.
‘anlarsa ancak hemdert anlar, dedim, dertlilerin halinden,’
karanlığın öksürüğü kaçırmış uykusunu
gecenin. sürgülenmiş kapıların arkasında
yıldızlar mağdur. yitirmişler kokusunu
anılar, unutulmuşluk zehrinin tasında.
korkak bir şarkıdır akar kanatlarından
… bilir misin? hep orda, kısacık düşlerimin uzun dehlizlerinde
oynak bir ışık çizgisi kâh görünüp kâh yitiyor. bitiyor en son
mecalim ve sanki en son nefesimi veriyor gibiyim. tan yerinde
şu gecikmiş ömrümün en ıslanmış kuruntularını taşıyan fayton
hızla geçiyor o hiç olmamış pencerinin altından. dan dan dan
bir kilise çanı ölüye çalıyor öldürücü vuruşlarla ve kaldırımdan
insan demek
mutlaka bir yolun yolcusu olmak demek
sabahın kendisiden önce uyanmak sabaha
omuzlarına yüklenmek uykulu güneşi
kızıllığıyla karanfil köklerini sulamak
defol, habil, defol,
düşlerimi terk et diyorum sana;
caniliğimi gizlemiyorum artık,
cümle âlem duydu, anlasana.
uğursuz bir babanın çocuklarıymışız belli,
hıdrellez öncesinde annem,
bir yaban keçisi çevikliğiyle
evimizin tam bitişiğindeki
o yamacı bir solukta çıkardı.
kekik, ısırgan, ebegümeci…
bak bana,
o baygın gözlerini
ayırmayacasına bak!
okuyayım
dalgın bakışlarını,
koyu bir mümin gibi
İDDİANAME
ben beni ben olarak yaşamadım hiç
dilim de ırkım da törem de yoktu
geçmişim çalındığında birilerince
dünsüzlükle suçlandım
inelim bu sahile,
mercan zamanında dirilirken martılar,
yazılmadık kâğıt gibi bakire suyun yüzü.
umutların sütüyle emzirip özümüzü
hayal etmek hakkımızdır
ta fecre kadar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!