Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Kardelenim

Ağrı dağında beyazım
Beyazıt üstü ayazım
bana mı senin bu nazın
kardelenim kar beyazım

Kârdır yaram

Derdim çoktur doktor gezdirmeyin
Gelin beni candan bezdirmeyin
Yârdır yaram yâre ezdirmeyin
Sevdalıyım gönül sevdalıyım

Kar yağıyor düşlerime

Bakma güzel bakma edalı
Etme deli gönlümü sevdalı
Gönül doğdum doğalı yaralı
Kar yağıyor düşlerime

Kelepir dünya

Ulan rengi bozuk kelepir dünya
Kimine ak duvaklı gelin oldun
Bize kulübe hasır çok gördün ya

Kendimde ölüyorum

bazen çekip gidiyorum
bedenim kalır geride

ilk insan oluyorum suyun çamurun ateşin içinde

Kendimle geçinemiyorum

Ne zaman kessem kıyısından köşesinden kendimi
Bıçağın en kör tarafı denk gelir

Gerdikçe gerer konuşmak, sonra suratım asılır

Kendine ışık

Senin aydınlığın bana karanlık
Karanlığıma sen olma aydınlık
İstemem kendine yanan feneri
Nasiplenmiyorsa bütün insanlık

Kimler sevdi dünyayı

Ben sevdimde yar sevmedi neçare
Sevdiğine kavuşmayan biçare
Kim bulacak vefasıza hal çare
Ben sevmedim kimler sevdi dünyayı

Kırgın bir yalnızlık

Kokunu rüzgâr aldı
Bulutlar sürükledi maviyi
Yağmur yalnızlığı benim ki
Gölleşti damlalar çölün ortasında

Kırılsam kırılmaz benim

sihir benim sırda benim
topraktandır benim genim
çelik camdandır bedenim
kırılsam kırılmaz benim