Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

İklim

Bir bahar sakla ömür bahçende
kışlar uşutup ayazlar çatlatırken yanaklaarı
dudaklarında ıslığı eksik etme
ölmesin içinde ki çocuk

İlacım şiir

bir zamanlar yabandım dağlarda
dal kırıp çiçek kopardım yaylada
başı boş gezip köşe bucak ortada

Aşk ateşi

Gönül yakmasa ateşi ışığı
Sersemlemezsin görünce maşuğu
Bırak sarsın beli sevda kuşağı
Korkma aşk insanı güzelleştirir

İnadına yaşayacaksin

Seveceksin
Sevgiyi haram günah edenlere inat

İnan

Ne olursa senden olur
Elden gelen ne olur ki
Yüze vursa kahrın olur

İnce çizgiler

I
Güneşsen ısıt yağmursan çisele
Yeşersin şu bağ bahçe gül menekşe
İki dünya köşk saray değil mesele

İnleyen nağme

Serpilir seher yele sarıçiçek gül lale
Aşıklar gelir dile nağmeye bakın hele
Taşmış divane gönül sevdayı katmış sele
Aşk bağın gülü güzel dikeni olmasaydı

İnorganik

Ay akıyor aheste aheste
Yıldızlar saçını tarıyor
Su aynasında

İnSaN

Ömrü etmediysen sen boşa heder
Yalnız hak yolunda olduysan nefer

İnsanca

İşin ehliysen, işin yap
Sıkıntı yapma, sıkı yap
Aldığın gibi, teslim yap
Yok kaptı kaçtı, insanca