Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Hani

Geçti gönül vakti konma dalıma
Aldanma kokuma kanma alıma
Şimdi hazan bağvan ağlar halıma

Hani

Yıksam diyorum şu âlemi
Kırsam diyorum şu kalemi
Sorularıma bir cevap yok
Bu dünya düzeni böylemi

Ha sabır

Boşuna tükettik ömrü
Bitmez sırtımızda sömrü
Parmaklar eritti demri

Hasret gönül

yakmış ateşini oturmuş başa
kendi alevine olmuş temaşa
yanıp yakılma ne bu hiddet gönül
köz köz ciğerimi kavurmaya mı

Hasretin vursun gitsin

Bir habere bir selama hasretim
Yaban elde imiş nasip kısmetim
Hayli zaman oldu yârim ayrılık
-Gurbetle yollarımı kesemedim

Hasreti yüreğimde gül sevgili

Ayda yüzünü aradım sarhoşça
Yıldızımı buldum diye bomboşça
Ah sensiz vakitler geçmiyor hoşça
Ey hasreti yüreğimde gül sevgili

Hatırıma düştü

haber salın şu Ağrının yücesinde kara buza
varıp otak kuracağım karlar erimeden yaza
ceylanları sekiyor mu kekikleri kokuyor mu
torunlar acemler varıp çadırları kuruyor mu

Hava nasıl sizin oralarda

Bulutlar gözünü karartmış
Sarıp sarmalamış yeri göğü
Yıldırım düştü ormana
Bir ağaç öldü

Hayat bana borçlusun

gelişimdeymiş vefalı bir yokluk
beraber büyüyüp serpildik
ben şikayet etmedim oda terketmedi
ikimizde eksiktik

Hayat (haiku)

Ekmek fırında
Fırıncı uçurumda
Hayat kokusu