Güldür gül
Bu gün cennet bana
Sevdiğim gelmiş bana
Artık ölüm yok bana
Sevdiğim güldür gül
Gülemem
kime varıp kime yanayım bilmem
sığmaz cihanı aleme bu dertler
dertsizsin derdine derman olayım
ben derdimden geçtim gayri gülemem
Gül kokulum gelse
Yine dert sıralandı peşim sıra
Gönül yareme gül kokulum gelse
Sarılsam sevsem aşkla ara sıra
Gülmeyecek
karları yarıp gelen beyaz çiçek
ilkbaharla çıkan nazlı kelebek
gökkuşağına dağılan yedi renk
bu elem bu keder dinmeyecek
Gül olsan koklamam seni
Yakıp gülistanı çıkıp giderim
Sanma sensiz ağlayıp ne ederim
Bir gün başımdan atılır kederim
Vallahi gül olsan koklamam seni
Gülperi
Gün geçmiyor kanamasın yüreğim
Sana olan sevdamdı tek dileğim
Sen olsaydın bükülmezdi bileğim
Yelken açtım ötelere Gülperi
Gül sevdası
Dudak çatlatıyor menekşenin moru
Güneş yakıyor kırmızı gülün koru
Ah şu bülbülün kırık kanadı kolu
Gülün sevdası sarmış her bir diyarı
Gül sevdası
Bülbülün nağmesi güle naz olur
Gül açılır bahar gelir yaz olur
Gönül bahçesi şenlenir saz olur
Bülbül gülsüz dilsiz divane olur
Gülün sırrı
Sevincin kavgadır perde arkası
Sevmekse aşikar gülün yakası
Gizemli girilmez gizli bahçesi
Tellere çevrili kanatır ondan
O gerçek bir şair. Aşkı tüm sadeliğiyle anlatan. Halktan biri... Bizden biri...
Ahmet Coşkun...
Onu tanıyalı bir kaç yıl oldu, ama onunla geç tanışmanın üzüntüsünü hep yaşadım... Benim onuncu kardeşim... Allah yüreğini salim etsin... onu çok sevdim ve seviyorum... Yaşayan en önemli şairlerden biridir..