Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Bilmen mı

Bir çıkmazım, bir kalkmazım, arada
Can çıkmıyor, kan akmıyor, yarada
Karda kışta, sürgün mü var, sırada
Deli gönül, sevda gönül, bilmen mı

Bin bereket

yaprak perhizinde koca orman
kuşun kursağı kaç gram çiçek özü
belimin çevrevsi kemer izi kırmızı
ah kavalkemiğim hiç çalmıyorsun

Bi patlasam

Öyle berbatım ki
kurşun sıksan

Bırak suyu akışına

arkamda göz yaşları bırakma
sele kapılır giderim
kum tanesi gibi

Bir aşka düşür beni

Bulutların üstünde gezinsem
Uzansam tüy pamuk atlaslara
Gündüz pürüzsüz maviye gizem
Beni öyle bir aşka düşür ki

Git be ayrılık

İnce bir sızısın kara bağrımda
Dağlar dize gelir seni çağrımda
Gözlerin boğuyor beni uykumda
Uyuyamıyorum kabus yakamda

Gitme can

gitme
dağların moruna kar düşer
güller dalında solar
bir ilkbahar daha bekleyemem

Gitme turnam gitme

Ağrıdan mı süzüldün Iğdır düzüne
Karlarmı erittin yaş dolmuş gözüne
Ne bu telaş acele kanat çırparsın
Gitme turnam gitme nereye gidersin

Gitsem mı

Yârin mi var benden evvel
Bahar geldi gülzara gel
Küsmüsün etmiyorsun el
Güzel bana selam salmış

Göçebe gönlüm

sarı görüp solarsın gül baharda
esmer görüp yanarsın ateş harda
yer tutamaz yurtta kalırsın darda
ne zor düşlerin var divane gönlüm