Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Beni kendine sor

zulamda kurşunlamış bir yürek
heybemde derviş azığı
göğünü kaybetmiş kuş misali
ötmekteyim

Benim bana ağlar

Aşk yüreğin közü, kör etmez gözü
Kırıp dökmeden gel, savurma tozu
Zemheri sevdanın, erimez buzu
Daha pay edilmemiş, ne kısmetler var

Benim çok aşklarım var

Gül bahçelerde kelebek
Çiçek kokluyorum renk renk
Olmuşum güzellere gülbenk
Ben güzeller aşığıyım

Benim neyime sevmek

Suyu kurudu çardağın
Geçmiş artık gül çağım
İnce belli çay bardağım
Benim neyime sevmek

Benim olasın

seher yeli gibi şafakla esme
karabasan çöküp nefesim kesme
gönül yarem incitip yüzün asma
hele güzel hele benim olasın

Benim sevdalarım

Günü gün eden gönül ağalar
Rüzgâra tutulmuş viran bağlar
Yârin elinden içer ağular
Düşer yola benim sevdalarım

…beni sevmez bu güzel

Eşarbından sarkmış sarı kâküller
Al yanağı örtmüş benekli tüller
Takmış çiftelemiş kırmızı güller
Ben olayım şu güzelin delisi

Beni siz hasta ettiniz

Başım dik gezerdim namerde
Minnet etmezdim hiçbir ferde
Hayat beni soktu bu derde
Beni siz hasta ettiniz siz

Beni yakan bir güzel

Ara beni zalimin kızı ara
Sen değilmiydin yolları ayıran
İnsaf etmedin düşmeyince dara
Sen öldürür beni öldüren yara

Beni yâre götür gönül

Daldım, daldıkça derine daldım
Bakışlarında yoruldum kaldım
Gönlümü susuz çöllere saldım
Beni yâre götürmez bu gönül