Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Benden sonra

Gök yüzünün nazlı gülü
Şen bahçenin şen bülbülü
Söndü mü sevdanın külü
Yar mı sevdin benden sonra

Bende yanarım

Seven yol bulur gönülde buluşur
Yanarım yanarım bende yanarım
Yanmaz dediğin de yanar tutuşur
Yanarım yanarım ben de yanarım

Ben gönlümden davacıyım

Ben gönlümden davacıyım
Az uz değil bir ömür alacaklıyım

Ben/hür

ey üstüme başıma sinen aşk
ey sağanak ey fırtına kasırga
paralandım parçalandım yine
kendimi kendimde bulamadım

Beni bir sevda tuttu erenler

Duman tutmuş dağların başını
Daha yar silmeden gözün yaşını

Beni böyle vurma

gönülden kopuşun bir tufan afet
ey sevdiğim gül yüzlü gül kokulum
kurşuna tutuldum mahşer kıyamet
takatım yoktur beni böyle vurma

Beni bu hallere o yar koydu usta

Yüzümde bir tebessüm, sevincim değil
Ağlayıp sızlamaksa , hiç harcım değil
Ezdirmedik gururu , övünmek değil
Beni bu hallere, o yar koydu usta

Beni dağlara vur

sen beni dağlara vur güzelim
sevdanın eşkiyası olmuşum
sen beni inimde vur güzelim
derdestim cephanesiz kalmışım

Beni gamzelerine göm

Sen gülünce ölüyorum
Ben o gülde soluyorum
Yanağında bir gül açar

Beni güzel sevmeli

sevince inmeli dağlar eteğe
menekşe leylak kokmalı sevdiğim
dil dudak benzemeli bal peteğe
gönlü ateşte yakmalı sevdiğim