Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Gözlerin gece

Ay kapmış yüzünü
Yıldız gamzelerinde
Dişlerin fener alayı
Gökkuşağı dönüyor

Gözlerin X

Bedenden ayrı üryan gözlerin
Yeşil tonlamış orman gözlerin
Kulaç atılmaz umman gözlerin
Dağ başı gibi duman gözlerin

Göz nuru gözlerin

Sıcak bir esinti
gün ışığı

Gül bahçem

Merhaba bahar gözlüm
Gül bahçem
Sarmaşığım menekşem
Sana kavuşamamak endişem

Gül demeti

Tutulmuşum dar alanda
Nereye dönsem duvar kapı
Tutulmuşum tutuşmuşum
Tutsak

Güldeyim

Uzandım gül ağacının dibine
Gül yaprakları döküldü üstüme

Güldür gül

Bu gün cennet bana
Sevdiğim gelmiş bana
Artık ölüm yok bana
Sevdiğim güldür gül

Gülemem

kime varıp kime yanayım bilmem
sığmaz cihanı aleme bu dertler
dertsizsin derdine derman olayım
ben derdimden geçtim gayri gülemem

Gül kokulum gelse

Yine dert sıralandı peşim sıra
Gönül yareme gül kokulum gelse
Sarılsam sevsem aşkla ara sıra

Gülmeyecek

karları yarıp gelen beyaz çiçek
ilkbaharla çıkan nazlı kelebek
gökkuşağına dağılan yedi renk
bu elem bu keder dinmeyecek