Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Hünerin

kaşı keman gözü ela
neden derler sana bela
aşıklar yakarsın hala
nedir senin bu hünerin

Huz

Kırgın bir bahar var acı renginde
Hüznü yayıyor göz yaşı deminde
Mevsimi efsun kendi ahenginde
Yerin kaygısı var gök seferinde

İç dedi bana

Yine düştü bana bir deli rüya
Sevdiğim başımda kalk dedi bana
Karanlık ışığı yak dedi bana
Karışmış zülüfüm aç dedi bana

İçeceğim bu akşam

Yine gönül meyhanelerde kayıp
Kim diyecekmiş içme günah ayıp

İçimde dağ kalır

ah şu böğrümü delen dağlar ah
mevsimdir gül çiçek açmazmısın
tutuşmuş içinde deli yangınlar ah

İçim yaraydı

gönül sesim sustu, sustuda canım
takatım ferim yok, kaynamaz kanım
aşkta herkes yolcu, artık ben hanım
sevmedim bir daha, içim karaydı

Iğdır güzeli

kız yanağın elma
gül bahçesine dalma
benden başka yar alma
açtım sana kolları

Iğdır yakması

Iğdırın yoncasıyam yar gülün goncasıyam
sabah akşam gözlüyor nazlı yar güncesiyem
oğlan benden uzak dur anamın incisiyem
Ağrının karına bak şu yürek harına bak

İkidem

Şu memleketi gezsem karış karış
Kendimden gidişim başka bir oluş

Ket

Tokun açlığı acın tokluğundan
Bu açgözlülük inanç yokluğundan