Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

İsyanım gönül

Vurdun yine gönül dağlara
Dağlar dayanmaz ahu zara

İtibar bizde

Yaşlarımız seksen yetmiş
İkinci iş kuruyemiş
Siz çerez mi diyordunuz

İvme

Kuşandım maviler daldım yeşile
Boynumda kırmızı çiçekli atkım
Ne ayıkla dost oldum ne keş ile
Karaya çektim gemileri yaktım

Kaçamadım

kaç göç dalgası vurdu serime
sözüm geçmez oldu bak özüme
çeksem gitsem diyorum kaçtır
kaçamadım kaldım çor çölüne

Kaf dağına gittim

Korktum
İsrafil suru dudağa,
Götürürken gördüm
Zangoç ipine sarıldı

Kaf/es

Konduğu yerden uçamaz
dağlar yok dikenli tel örmez
bir sınır var içten içe bir sınır
sınırın tellerine takılan ömür

ey sevgili geçmez böyle efkarım
eylesem gönlümü sefa ü seyran

yansımaz yüzüme hiç ızdırabım
virane harabım dilemem aman

Kalbim duracak


Derler ki on bin
Kuş türü var dünyada
Ah kuşlar uçamadım

Kaldıran olmaz

taşın bile yer yüzünde var eşi
her yaraya merhem rabbinin işi
kendine yetmeyince netsin kişi
boş kalan avucu dolduran olmaz

Kalem benim aşk dilim

İçimde yasak künye
Ateşe hazır fünye
Harfler elimde bilye
Kalem benim harp dilim