Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Leyla güzel ama aslı başkadır

Baba sen uçuyorsun çift kanat
Yürüdü demeler demek hikâye
Bizde yürümeler tekmil kıt kanat
Kazanç güzel de ter atmak başkadır

Linç

içimdeki kara bulutlara
şimşeklerimi çaktırıyorum
diken gibi bedenimin her yerine batan
kanlı alevleri tutuşturdukça alazlanan

Masa

Ne masalar gördüm beylere buyruk
Ne masalar gördüm it sallar kuyruk
Gök yere sermiş kullar parsellemiş
Masalar gördüm bom boş örtü yırtık

Mavi kuş

Dam çürüğü beden titriyor hasta
Önümüz hep perdelendi sis pusta
Umut etmek bir ömre vardı usta
En çok sevgilileri koyduk yasta

Mazi bana ağlar

Gönlüm rüyalara aldanma kanma
Yakıp kendin boş sevdaya kapılma
Giden geri gelmez sakın inanma
Ömrüm sana gül açmaz mevsim geçti

Merhaba

Uçtuğunun beyan eden tavuğa
Elif beyi okumamış kavuğa
Çürük bina inşa eden yamuğa

yer yüzünün süsü müsün
bu kadar güzel olamazsın
yüzün ay diyorum ay küsüyor
yıldızlar gönül koyuyor
güneş kıskanıyor

Mest oldum

Gülüşünde gül kokuyor
Gamzesinde bal akıyor
Ah bakışın can yakıyor
Ne güzelsin ne tatlısın

Mest oldum

Esmer sarışın kumralı kol kola
Bahçede oturup vermişler mola
Muhabbet kırıla güle oynaya
Mani gazel yarışmakta erenler

Mevla bilir

içime kök salan sevda
Budadıkça gül açıyor
Zemheri mevsim ayda
Aşk ateşlere kor beni