O benim
Şu dünyanın bitmez derdi çilesi
İnsan oğlu çiğdir çoktur hilesi
Öfkeni atta gel
Gözlerin kılıç kuşanmış
Dişlerin dudağı geçmiş
Yüzün rüzgârla cebeleş
Ne bu kızgınlık bu öfke
O gelsin
Mavi gözlerinde deniz kudursun
Köpürsün dalgalar sineme vursun
Kulaç attıkça kollarım yorulsun
O sevdiğim cilvelim nazlım gelsin
O güzel
O güzel bir hoş ediyor havayı
Kuş olur gönül dolaşır semayı
Sevda dergâhında çeker halayı
Oh ne ala
çek vur diyor şeytan
avuç kadar kalbin nesi var
göğüs kafesimde sıkar ha sıkar
kurşun yesem ağrımaz bu kadar
Öl bana
harami dolmuş hanı neyler yiğit
var git diyar diyar namımı dağıt
Karunlar Süleymanlar geçti sür git
külçe altın gümüş pul bana bana
Öldür beni öldür
Baktım döndüm küle sen gonca güle
Sevmeden düşmüşüm el alem dile
Lal dillerim döndü şeyda bülbüle
Sustur beni sustur sevdaya gömdür
Öldürdün beni
Koydum ateşe şu hasreti
Kül edip savuramadım ki
Özlemin özümü yitirdi ki
Çilehaneden çıkmadım ki
Ölesim var
sevdaya koy beni yeni doğumda
koynunda ninile göğüs boğumda
nefesin nefesim ilk soluğumda
Ölmeden
Güzel bağın gül kokusu
Renge işlenmiş dokusu
Sevmeye gönül veresin
Bana ne deme görmeden
O gerçek bir şair. Aşkı tüm sadeliğiyle anlatan. Halktan biri... Bizden biri...
Ahmet Coşkun...
Onu tanıyalı bir kaç yıl oldu, ama onunla geç tanışmanın üzüntüsünü hep yaşadım... Benim onuncu kardeşim... Allah yüreğini salim etsin... onu çok sevdim ve seviyorum... Yaşayan en önemli şairlerden biridir..