Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Oy meyhaneler

Dağılsın mezeler kadehler dolsun
Gözler boncuk mavi kaş keman olsun
İsterim o güzel yar benim olsun
Oy meyhaneler İçer divaneler

Özlemindeyim

kokun gelir burnuma
gülistana gömülür gönül
açmaya gül utanır

Özlem

Öz eridi özlemlerinde göz kaldı
Gün oldu sözde bitti, ah sevgili
Yine de bir ulaşılmaz haz kaldı
Aşk yardan hediyesi, ah sevgili

Özlemim

Nuh nebiden beri
Takvimlere kapandım
Yağmura sele tutulmuşum
Ipıslağım

Özlerim

Islanırsa gözün, gözüm ağrısı
Çizik çizik yürek, çöl haritası
Bil ki ıpıslağım, çırıl çıplağım

Özünü özüme kat

masa susamış sandalye aç
bekliyorum hadi sofranı aç
ağaç oldum ağaç saat kaç
altı üstü bir çay muhabbette

Pare pareyim

Gönül dağlarında rüzgâr esiyor
Güzeller dökülmüş yolu kesiyor
Yârim küsmüş bürünüp susuyor
Gül kokusu karışmış yellere vay

Pervane

Emanet bedenim benden ayrı gezer
Ruhumda çiçeklenen gülistandır aşk
Canda cananın gül cemalinden bezer
Kudreti hikmeti haktan gelendir aşk

Raziye

tavana sarımsak asmış
şeytanları kovsun diye
kapıya nal uğur getirsin diye
masanın üstünde yapma çiçek

Reva

Bağ başını tutan güzel
Destelemiş güller güzel
Gülüyorsun güzel güzel
Sazlı sözlü türküm mü var