Ölüm senden korkan kim
bir hayalle hasbihalim ben nice
sırrımı kendime açamıyorum
bir yol düşmüş önüme zifri gece
yırtıp kefenimi çıkamıyorum
Ölünmüyor
yürek yangınları sönmüyor gel gör
öl demek kolaydır bak ölünmüyor
sevdaya salmışsın çekinme gel gör
sözlerin kurşunda bak ölünmüyor
Sarıçiçek 2
Hayalde gezinme biz gerçek uzağız
Sönmüş sinemde ki kül ateş sarıkız
Gökkuşağı renk yoktur siyahla akız
Bu aşk ölüme ferman yazar sarıkız
Ömür geçti
gül baharda açan çiçek
ömür geçti ömür geçti
hani kevser verde içek
ömür geçti ömür geçti
Öteki yüz
basar bir sonbahar rüzgarı
katar önüne gülü gazeli
ardından bir fırtına kopar
akar kara bulutlar peş peşe
Oy beni beni
Yağmur yağar ıslatır
toprak yeşerir paslatır
vefasız terk eder uslatır
oy beni beni
Oy ceylan
Kurudu sular kurak mevsimim
İnme gönül pınarıma ceylan
Çoktur benim düşmanım hasımım
Oy deşsen ne sevdalar var benim
Oy gözünü sevdiğim yar
Geldi geçti yaz baharın
Nedir senin bana zarın
Dertten başka var mı kârın
Öyle geçer ki zaman
Yol etmiştin gül ağacın dibini
Alların giyer süslerdin lebini
Ben olmadan alamazdın demini
Yanıyordun alev alev söndün mü
Öyle güzeldi
gözleri vardı kesik kesik bakan
öyle baktıkça yüreğimi yakan
kadife sesi ruhumu okşardı
bana sokuldukça aklım giderdi
O gerçek bir şair. Aşkı tüm sadeliğiyle anlatan. Halktan biri... Bizden biri...
Ahmet Coşkun...
Onu tanıyalı bir kaç yıl oldu, ama onunla geç tanışmanın üzüntüsünü hep yaşadım... Benim onuncu kardeşim... Allah yüreğini salim etsin... onu çok sevdim ve seviyorum... Yaşayan en önemli şairlerden biridir..