Özlem yokuşlarındasın,
Ondan uzakta...
Sen gidemezsen,
Hayalin gider.
Kızıl saçlarına dokunur,
Hayat statik değil dinamiktir.
Hayatı veren devamı için gerekli olanı da sağlıyor.
Bilgisayarın ekranındaki şiir sayfası hareketsiz görünüyor değil mi?
Fakat o sayfanın öylece hareketsiz durması için koskoca bir bilgisayar çalışıyor ve monitör enerji harcıyor. Bilgisayarı kapattığımızda kaydedilenler aynısıyla muhafaza ediliyor. Tekrar görmek istersek ulaşmamız mümkün. Yani bir defa vücuda gelmişse ikinci defa vücuda gelmesi zor olmuyor. Öldükten sonra da başka bir boyutta yaşamın devamı elbet mümkün.
Başka boyutu neden anlayamayız. Bunu bilsek belki biraz bakışımız netleşir. Bir örnek vermek isterim.
Hiyerarşi
“Makamların, rütbelerin önem sırası; astlık ve üstlük düzeni; aşama gösterilerek yapılan sınıflama; aşama sırası.” Lügatten
İnsanlar kendi aralarında hak ve hukuk konusunda eşit sayılırlar. Bu eşitlik ilke olarak kabul edilir! Uygulamada “Hiyerarşi” hep vardır.
İcap ve Kabul
Dünya’da yönler belli bir noktaya görecelidir. Güneş’e göre tayin edilir değil mi? Güneş’e doğarken durunca önümüz Doğu, arkamız Batı, sağımız Güney, solumuz Kuzey. Dünya’dan Aya çıkılır, Ay yüzeyine yaklaşınca inilir. Bakınız yukarı aşağı da göreceli.
Evren’de iyi ve kötü de görecelidir. Tercih ettiklerim iyidir, istemediklerim kötüdür. Bu kişiden kişiye değişir. Tercih özgürlüğünün başkasının tercihini sınırlamaması esas elbet oraya girmeyeceğim. Başkasına zararı olmayan her şeyde insan özgür ve tercihinden kendi sorumludur. İcap ve kabul şartları işler. Hani pazarda satıcı malına bir fiyat yazar, bu fiyat bazı malın değerinin üzerinde de olabilir, altında da… Müşteri kabul eder alırsa kendi tercihinin sonucunu yaşar.
Hüzün
Kor gibi düştü yüreğime hasretin
Ner kadar uzaksan o kadar yakıcı.
Uzağı yakın eder hayaller…
Bir garip hale düştüm ki tarifsiz.
Haddini Bil/dir/mek!
Bakın bu “Haddini bilme” konusu çok kapsamlı. Yani insan haddini bildiğinde esmaya aynalık cihetinde, yönünde ne kadar sınırsız olduğunu görecek. Haddini bilen, kendi potansiyelinin sınırsızlığını bilir! Bilmeyen ise potansiyelinin farkında olmaz, bu nedenle esmanın yansımasına muhalif hadsizlik yapar! Yani “Haddini bilmek” aslında sınırsız potansiyel farkındalığıdır.
“Haddini bilmek” ile “Had bildirmek” birbirinin tam zıddı!
Güven
Bana güvenme, kendine güven!
Neden insanlar kendine güvenmek yerine güvenilecek dal arar?
Güvenilecek dal arayanlar kendileri güvenilecek dal mıdır?
Bir kadının kendi özgüveni ve yeteneğiyle, ayakta kalmak istemesi; feministlik değildir. Erkeklere dahi güçlüklerle mücadeleyi ve özgüveni öğreten, bir kadın neden feminist olsun ki. Erkeği de kadını da yaratan rabbim; onları birbirini tamamlayacak şekilde yaratmış; aynı yaratmamış. Feministlik, katı manasıyla bir nevi itirazdır. Neye itiraz; yaratılışa mı? Yaratana mı? Kadın kadınlığa has özelliklerini açığa çıkarmalı; o zaman güzel olur. Erkeklerde bulunması daha güzel olan bazı özelliklerde ısrar etmesi, kadının zararına bir sonuç olur kanısındayım.
'İltifat da hakaret de aynı kaynaktandır: Başkalarına bağlı olanların kaynağından.' İltifat gerçekten, hakkıyla yerinde güzeldir. Övgüyü hak edeni, överim; sevgiyi hak edeni, severim. Feministlerin en büyük sorunlarından birisi; yeterince sevilmemek. Her kadın, sevilmeyi ve güvenmeyi yaradılış gereği ister. Bazı feministler, himaye edilmeyi ve itaati kabullenemediklerinden; fıtraten çok ihtiyaçları olan, sevgi ve iltifattan mahrum kalıyorlar.
Bir kadın, adam gibi (doğru, dürüst, mert, sevecen, güçlü, hakim, kararlı, inançlı, şerefli) bir erkeği neden reddetsin? Adam gibi adam, kadın gibi kadın bu zamanda zor bulunuyor gerçekten.
Kaideler İstisnayı Bozmasın
“İstisnalar kaideyi bozmaz! ” denir ya!
İstisna: kısaca; kural dışı!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!